Η Ταβιθά (Δορκάς) Διαχρονικό Παράδειγμα προς Μίμηση!
Κυριακή 19 Μαΐου 2019. Κυριακή του Παραλύτου. Εορτή της Ορθοδοξίας: Μνεία της του Παραλύτου Θεραπείας στη Βηθεσδά. Ο Άγιος Πατρίκιος ο Επίσκοπος Προύσας και οι συν αυτώ. Οι 13 Οσιομάρτυρες της Μονής Παναγίας Καντάρας Κύπρου. Ευαγγελική Περικοπή, Κατά Ιωάννη ε΄1-15, Η θεραπεία του παράλυτου στη Βηθεσδά. Απόστολος, Πράξεις Αποστόλων, θ’ 32-42 Η θεραπεία του Αινέα. Η ανάσταση της Δορκάς.
«Όσα εποίει μετ΄ αυτών ούσα η Δορκάς»
(Όσα τους έφτιαξε και τους χάρισε όσο ήταν εν ζωή η Δορκάς)
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Διάσημες και πολλές γυναίκες, σε κάθε τόπο, σε κάθε περιοχή αλλά και σε κάθε εποχή και μάλιστα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, βλέπουμε πολλές φορές να γεμίζουν τα προγράμματα των τηλεοπτικών σταθμών και των περιοδικών. Διαφημίσεις και αφίσες ώστε να προβληθούν μεγάλα γυναικεία ονόματα, ώστε να μάθουν όλοι και ολόκληρη η υφήλιος.
Υπάρχουν όμως σπάνιες αλλά και υπέροχες βέβαια εξαιρέσεις, αληθινά μεγάλων γυναικών, που προσφέρουν τα πάντα και θυσιάζονται για τον άνθρωπο και την κοινωνία. Και αυτές δεν απολείπουν και στην σημερινή μας εποχή, που πολλά πράγματα έχουν ψευτίσει, έχουν χαλάσει. Οι υπέροχες αυτές εξαιρέσεις, οι εθελόντριες της αγάπης και τόσες άλλες, βαδίζουν στα ίχνη μιας αληθινά μεγάλης γυναίκας της πρώτης Εκκλησίας. Το όνομα αυτής της γυναίκας το καταγράφουν οι Πράξεις των Αποστόλων και είναι η «Ταβιθά», που στα Ελληνικά σημαίνει «Δορκάς» και ζούσε στην Ιόππη.
Η Δορκάς ήταν μια γυναίκα της αγάπης και της θυσίας. Ζούσε μια ευλογημένη κοινωνική αποστολή με το να δίνει ευχαρίστηση και χαρά στους συνανθρώπους της. Ζούσε όχι για τον εαυτό της, αλλά για τους άλλους, γι΄ αυτό είχε αναδειχθεί σε μεγάλη προσωπικότητα στην Ιόππη. Όλοι οι κάτοικοι στην Ιόππη γνώριζαν τον πλούτο της καρδιάς της και γι΄ αυτό όταν κοιμήθηκε την έκλαψαν και την θρήνησαν. Και το σημαντικό είναι ότι μόλις άκουσαν πως στη γειτονική πόλη, στη Λύδα, είναι ο Απόστολος Πέτρος έστειλαν δύο απεσταλμένους να τον παρακαλέσουν ώστε να μεταβεί στην Ιόππη. Ο μεγάλος Απόστολος συγκινήθηκε όταν είδε τον ξεσηκωμό του λαού, όταν οι χήρες κλαίγοντας του έδειχναν τους χιτώνες και τα ρούχα που του είχε φτιάξει η Δορκάς και ύστερα από θερμή προσευχή την έφερε πάλι στη ζωή.
Είναι ένα μεγάλο και υπέροχο παράδειγμα η Δορκάς για τις γυναίκες κάθε εποχής. Υπόδειγμα που ακολουθούν όσες κατορθώσουν να υπερνικήσουν τον ατομισμό και να νιώσουν τις ανάγκες του «πλησίον». Γύρω μας υπάρχουν πολλοί που έχουν προβλήματα και δυσκολίες, νιώθουν σκληρό τον πόνο και χύνουν δάκρυα. Γι΄ αυτό ζητούν μια σημπαράσταση, ένα χέρι βοηθείας, ένα λόγο, μια Ταβιθά που θα τους βοηθήσει, θα σταθεί δίπλα τους στη μικρότερη ή στη μεγαλύτερη δυσκολία τους.
Και στις μέρες μας, σε κάθε τόπο, υπάρχουν τέτοιες ψυχές, τέτοιες γυναίκες, καλές και καθαρές ψυχές σαν την Ταβιθά. Εμείς βέβαια τις πιο πολλές φορές τις κατακρίνουμε, τους βάζουμε λόγια και πολλά άλλα. Έτσι ώστε να μην βοηθάνε κανένα και να μην δίνουν ένα χέρι βοηθείας στον άνθρωπο που πραγματικά το έχει ανάγκη. Αυτές όμως γνωρίζουν την πραγματικότητα και πιο είναι το σωστό και το πράττουν. Ο πράττουν χωρίς ενδοιασμούς χωρίς φόβο. Και από τον πολύτιμο χρόνο τους δίνουν και αφιερώνουν πολλά. Ένα από αυτά είναι το δώρο της καλοσύνης και της ανιδιοτελούς θυσίας. Δώρο που τους χάρισε ο ίδιος ο Θεός. Για να μπορούν να βοηθήσουν και να ευχαριστήσουν τον άνθρωπο και πάνω από όλα το Θεό. Γιατί στο πρόσωπο του δοκιμαζόμενου ανθρώπου, συνανθρώπου μας, αδελφού μας, είναι ο ίδιος ο Θεός. Μάλιστα ο Χριστός το λέει στο Ευαγγέλιο της κρίσεως, «εφ΄ όσον εποιήσατε ενί τούτον των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε». Τον άνθρωπο που έχει ανάγκη από ένα καλό λόγο, ένα χαμόγελο και ένα ποτήρι νερό. Με αυτά τα απλά ευχαριστιέται ο άνθρωπος. Δεν θέλει πολλά, λίγα και καλά. Σωστά και μέσα από την καρδιά μας.
Η Ταβιθά ήταν πάντα πρόθυμη σε κάθε ανταπόκριση. Στην καρδιά της έκαιγε δυνατά η αγάπη του Χριστού και την προσέφερε αφειδώλευτα προς κάθε κατεύθυνση, νύχτα και μέρα. Ζούσε μια ζωή χαριτωμένη στην υπηρεσία της αγάπης, με την σφραγίδα του Θεού αποτυπωμένη σε κάθε εκδήλωση της ζωής της. Υπόδειγμα ταπεινής και δυναμικής κοινωνικής εργάτριας. «Πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών» με τα οποία είχε γεμίσει την περιοχή της, όπως μας αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων. Και τι δεν προσέφερε σε φτωχούς, ανήμπορους, χήρες και ορφανά. Με το παράδειγμα της θέλει να μας τονίσει ότι όλοι μας μπορούμε, πλούσιοι και φτωχοί, νέοι και ηλικιωμένοι, να προσφέρουμε πολλά αρκεί να υπάρχει μέσα μας η αγάπη και η φλόγα της καρδιάς μας ζωντανή.
Είναι κάποιοι που δεν έχουν καν τα απαραίτητα για να ζήσουν και όμως τους βλέπουμε να τρέχουν για να βοηθήσουν όπως μπορούν, με την καρδιά τους και ότι μπορούν. Αυτοί οι άνθρωποι βοηθούν με μια ηθική βοήθεια. Με ένα λόγο καρδιακό, μια συμπαράσταση σε τόσα δράματα οικογενειακά, σε διαφωνίες και διαπληκτισμούς. Μια επίσκεψη, ένα τηλεφώνημα σε άλλες περιπτώσεις. Νύχτες που θα περάσουν δίπλα σε πονεμένους. Καθετί που θα προσφέρει ανακούφιση και παρηγοριά στους συνανθρώπους μας που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Η προσφορά που στηρίζεται στη θυσία, είναι το μόνο κανάλι για να έρθει στην ψυχή μας η αληθινή ευτυχία. Όταν δίνεις, παίρνεις, δίνεις χρήμα, κόπο, ιδρώτα, παίρνεις χαρά και αγαλλίαση, δίνεις κάτι από τον εαυτό σου χωρίς ανταπόδοση, παίρνεις δώρα πνευματικά! Αν εμείς θελήσουμε να δώσουμε περισσότερα, θα πάρουμε ακόμα περισσότερα, όπως συμβαίνει με αυτούς που θυσιάζουν τα πάντα για τους άλλους. Ας μην λησμονούμε ότι: «Η χαρά που προσφέρεται, επιστρέφει πολλαπλάσια σε εκείνον που την προσφέρει». Αμήν!
π. Ρ.Ι.Α.
Εικόνες από το διαδίκτυο