Η Σωτήρια συνταγή θεραπείας, της «παθογένειας» του σημερινού ανθρώπου

              Κυριακή 17 Ιουνίου 2018, Κυριακή Γ΄ Ματθαίου. Ευαγγελική Περικοπή Κατά Ματθ. στ΄ 22-33 (Το φως του σώματος. Θεός και Μαμμωνάς. Μέριμνες και άγχος), Απόστολος Ρωμ. ε΄ 1-10.

 

Το Κήρυγμα

 

 «Μη μεριμνάτε ….οίδεν γάρ ο Πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων».

 

Δηλαδή: (μη κυριευτείτε ποτέ από την ανήσυχη μέριμνα……. διότι ο Πατήρ σας ο ουράνιος γνωρίζει ότι έχετε ανάγκη από όλα αυτά, και σαν πανάγαθος, που είναι, θα σας τα δώσει).

 

           Αγαπητοί μου, αδελφοί.

Οι ανάγκες που πιέζουν το σημερινό άνθρωπο είναι πάμπολλες. Αγωνίζεται, παλεύει, για να τις ικανοποιήσει. Ελάχιστα όμως πράγματα κατορθώνει. Γιατί! Γιατί πολλές φορές ακολουθεί λανθασμένους δρόμους. Ο σωστός δρόμος που οδηγεί στην επίλυση του προβλήματος και των προβλημάτων είναι ένας και είναι αυτός που υποδεικνύει ο Χριστός στο σημερινό Ευαγγέλιο.

            Οι λανθασμένοι δρόμοι, είναι ο δρόμος της αδικίας, της απάτης και της ψευτιάς. Κάποιοι λένε αλλά και συμβουλεύουν, «μην κάθεσαι να πολυσκοτίζεσαι, ένας μόνο τρόπος υπάρχει, για να λύσεις το οικονομικό σου πρόβλημα, απλούστατος, εύκολος, άκοπος, το έξυπνο κλέψιμο… έτσι κάνουν όλοι σήμερα». Με αυτό βέβαια δεν εννοούν την κλοπή, στην χοντροκομμένη της μορφή αλλά άλλους πιο «εκσυγχρονισμένους» τρόπους. Και δεν είναι άγνωστοι σε εμάς.

            Ο δρόμος που ακολουθούν άλλοι ή οι κάποιοι δεν είναι καθόλου εύκολος, είναι γεμάτος κόπο και μόχθο και ανησυχία. Είναι ο δρόμος της αγωνιώδους μέριμνας. Οι άνθρωποι αυτοί αγρυπνούν, υποφέρουν. Η μέριμνα, τους κατατρώει, σαν κρυφό σαράκι. «Τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλλώμεθα;» Είναι τα καθημερινά αγωνιώδη ερωτήματα που τους απασχολούν. Ρίχνονται στη δουλειά. Νύχτα μέρα, καθημερινές και Κυριακές, χωρίς καμία διάκριση. Το σπίτι τους, η οικογένειά τους, δεν τους βλέπουν. Και όταν ακόμη βρίσκονται στο σπίτι, σκέψη τους τρέχει στο εμπόριο, στις συναλλαγές. Για την Εκκλησία ούτε λόγος. Δεν ευκαιρούν.

 

 

            Το αποτέλεσμα πιο είναι; Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι δύσκολα κατορθώνουν να στερεώσουν στα χέρια τους τα υλικά αγαθά. Αν ακόμη συγκεντρώσουν άφθονα πλούτη, θα έρθει και η στιγμή που θα τα χάσουν. «Ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα», αυτό λέει ο λαός μας. Γιατί η αμαρτία έχει μέσα της τα σπέρματα της καταστροφής. Αλλά και όσοι αγωνιούν τι κερδίζουν; Όσο περισσότερο κυνηγούν τα υλικά αγαθά με αγωνιώδη φροντίδα, τόσο αυτά απομακρύνονται. Και αφήνουν τους κυνηγούς τους με αδειανά χέρια, με την απογοήτευση στην καρδιά. Για να αποδεικνύεται πάντοτε ότι τα υλικά αγαθά, όσα χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει, θα τα πάρει.

 

 

            Ο Χριστός στη σημερινή ευαγγελική Περικοπή είναι κατηγορηματικός. Έχετε ανάγκη «τροφής και ενδύματος». Όμως προσέξετε. Όσα υλικά αγαθά σας χρειάζονται για να ζήσετε, δεν θα τα πάρετε ούτε από τα χέρια του Σατανά ούτε μόνο από τα δικά σας χέρια. Θα σας δοθούν με τίμια εργασία σας από τον ουράνιο Πατέρα, τον Θεό. Γι’ αυτό δεν έχετε παρά να αυξήσετε την εμπιστοσύνη σας σ’ Αυτόν. Δεν βλέπετε; Τα πετεινά του ουρανού «ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας και ο Πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά». Ακόμη «καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει ου κοπιά ουδέ νήθει (δεν γνέθουν). Λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών…περιεβάλετο ως έν τούτων». Και από αυτά έρχεται φυσικά το συμπέρασμα. Εφ’ όσον ο Θεός φροντίζει τόσο στοργικά για τα άψυχα δημιουργήματα, δεν θα φροντίσει και για σας, που είσαστε παιδιά του; Τι φυσικότερο ο πατέρας να δίνει στο παιδί του ότι χρειάζεται. Αλλά και το παιδί για ότι έχει ανάγκη καταφεύγει με εμπιστοσύνη στον πατέρα του.

            Αγαπητοί μου, αδελφοί

Αυτός είναι ο σωστός δρόμος για την εξασφάλιση των υλικών αγαθών. Και αυτό μαρτυρεί τόσο η καθημερινή πείρα της ζωής, όσο και η Αγία Γραφή. Βλέπετε τον πιστό οικογενειάρχη να αντεπεξέρχεται στις ανάγκες της πολυμελούς οικογένειάς του αν και δεν διαθέτει επαρκή οικονομικά μέσα. Και βλέπετε άλλον οικογενειάρχη, με μικρότερες ανάγκες και αφθονότερα εισοδήματα, να παραπονιέται ότι δεν του φθάνουν τα χρήματα. Η διαφορά είναι ότι ο πρώτος ζει μια χριστιανική ζωή, κάτω από το βλέμμα του θείου Πατέρα, και ο δεύτερος ζει μια σπάταλη και πολυδάπανη ζωή, χωρίς καμιά σχέση με τον Θεό και την Εκκλησία. Αυτό διαπιστώνει ο αιώνιος λόγος του Θεού, όταν λέει: «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού».     Αμήν!

 

 

Π.Ν.Ε.