Προσέχουμε τους «Βαρείς Λύκους» ή Γινόμαστε Εύκολη Λεία τους;

Προσέχουμε τους «Βαρείς Λύκους» ή Γινόμαστε Εύκολη Λεία τους;

      Κυριακής 20 Μαΐου 2018. Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Ο ίδιος ο Χριστός ως θεάνθρωπος απευθύνει λόγο παρακλήσεως και προσευχής προς τον Πατέρα Του προ των μεγάλων γεγονότων της δόξας του, για τους μαθητές Του. Αυτό και μόνο μας διδάσκει έμπρακτα την αξία της προσευχής την οποία ασκεί πρώτος ο Διδάσκαλος.   Ευαγγελική Περικοπή Κατά Ιωάν. ιζ΄ 1-13, Απόστολος Πραξ. κ΄ 16–18, 28-36.

 

Το Κήρυγμα

«Τον λόγον σου τετηρήκασι»

Δηλαδή: «Εφύλαξαν την εντολή Σου»

 

        Αγαπητοί μου Αδελφοί.

Η τήρηση και η αποδοχή του θείου λόγου είναι βασικό καθήκον για τον κάθε πιστό, αλλά ταυτόχρονα απαιτεί και σκληρό αγώνα. Η λόγος του Θεού είναι η μόνη αλήθεια, η σώζουσα αλήθεια, που μας έφερε ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Είναι η Θεία Αποκάλυψη που μας φανερώνει τα μυστήρια του Θεού, μας δείχνει το σκοπό της ζωής μας, μας παρουσιάζει την αιωνιότητα και μας τονίζει την αλήθεια για την αθανασία της ψηχής.

      Πιστός και αληθινός φίλος του Θεού είναι εκείνος που πραγματικά ανοίγει πρόθυμα την καρδιά του στο λόγο του Θεού και τον κρατάει σφικτά. Ο Ψαλμωδός τονίζει: «Λύχνος τοις ποσί μου ο νόμος σου και φως ταις τριβής μου». Και στην Καινή Διαθήκη ο ίδιος ο Χριστός βροντοφωνεί: «Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγο του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν». Μακάριοι, ευτυχισμένοι είναι όσοι ακούνε τον λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν στη ζωή τους. Αυτό είναι και το κατ΄ εξοχήν γνώρισμα του Χριστιανισμού, αυτή είναι η μεγάλη του αρετή.

      Οι Απόστολοι είχαν αυτό το γνώρισμα, για τους οποίους μιλάει σήμερα ο Κύριος απευθυνόμενος στον Πατέρα Του. το ίδιο γνώρισμα είχαν και οι μεγάλοι Πατέρες που συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Αγωνίστηκαν, πάλεψαν, για να τηρήσουν αλώβητη, ακέραιη τη θεία διδασκαλία από τους αιρετικούς και μάλιστα τον Άρειο, που συγκλόνιζε τότε την Εκκλησία.

         Είκοσι αιώνες και πλέον έχουν κυλίσει από τότε που ο Κύριος μίλησε για τη μεγάλη αξία και τη σημασία που έχει στη ζωή μας ο θείος λόγος. Κι όμως πολλοί και σήμερα ζητούν με μύριους τρόπους να ξεριζώσουν από τις ψυχές μας ή να ξεράνουν στις καρδιές των ανθρώπων την ικμάδα του θείου λόγου. Από τους σύγχρονούς αιρετικούς, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τους Πεντηκοστιανούς και τους τόσους άλλους, που γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και μεταδίδουν τις πλάνες τους, μέχρι τους σημερινούς υλιστές άθεους. Όλοι αυτοί ζητούν να κλονίσουν την πίστη στη θεότητα του Χριστού, στη θεία Πρόνοια, στην αθανασία της ψυχής, στην πεποίθηση ότι η ζωή εδώ έχει ανώτερο σκοπό και όχι μόνο το φαγοπότι και το γλέντι.

        Ο πόλεμος αυτού που είναι αρκετά δυνατός, και η εσωτερική μας αδυναμία, συχνά κλονίζουν στις ψυχές τον λόγο του Θεού. Δημιουργούν μία αμφιβολία. Μας κάνουν σιγά-σιγά να εγκαταλείψουμε μερικές πεποιθήσεις που ήταν λίγο πριν πολύτιμες σε εμάς. Η θεία διδασκαλία δεν έχει ποτέ το κύρος που είχε. Αμφισβητήσεις πολλές ξεσηκώνονται στα θέματα της πίστεως στο σκοπό της ζωής μας, στην αρετή της δικαιοσύνης, στην τιμιότητα, στην ηθική. Δεν μένουμε τότε ασάλευτοι, αλλά με συμβιβασμούς και υποχωρήσεις καταπατούμε κάποιες διατάξεις του θείου νόμου.

     Όμως, έρχεται για άλλη μια φορά το στόμα της Αλήθειας να ζητήσει από εμάς τους πιστούς, να διατηρούμε το λόγο του Θεού καθαρό και ανόθευτο από την πλάνη που οδηγεί στην απώλεια.

 

      Αγαπητοί μου, Αδελφοί.

Εδώ χρειάζεται πέρα πολύ προσοχή από τους «βαρείς λύκους», έτσι τους ονομάζει το ευαγγέλιο, που τριγυρίζουν εδώ και εκεί. Χρειάζεται ακόμη προσοχή στα σύγχρονα υλιστικά κηρύγματα, που ζητούν να μας οδηγήσουν στους ποικίλους συμβιβασμούς ώστε να μας απομακρύνουν από τον Θεό και την Διδασκαλία Του.

     Εμείς πρέπει να είμαστε στερεά προσκολλημένοι στον Κύριο και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, και να τηρούμε τον λόγο Του. καθημερινά στερεωνόμαστε στις αλήθειες της πίστεως μας και της θείας Διδασκαλίας. Ας μένουμε όλοι μέσα στο μακαρισμό του Κυρίου για όσους ακούνε και εφαρμόζουν το λόγο Του. Γιατί μόνο αυτοί ανήκουν αληθινά στο Θεό και είναι οι φωτεινοί φάροι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.   Αμήν!

 

Π.Ν.Ε.