Αν Πιστεύουμε πως ο Χριστός Είναι η Ζωή μας, Ακολουθούμε το Λόγο Του ως Έχει, ή Όπως μας Συμφέρει;

Αν Πιστεύουμε πως ο Χριστός Είναι η Ζωή μας, Ακολουθούμε το Λόγο Του ως Έχει, ή Όπως μας Συμφέρει;

          Κυριακή 24 Μαρτίου 2019. Β’ Κυριακή των Νηστειών και Προεόρτια του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μα εορτάζει, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμάς και Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης τον Άγιο Αρτέμων τον Ιερομάρτυρα και Πρεσβύτερο Λαοδικείας και τον Όσιο Αρτέμων τον Επίσκοπο Σελευκείας της Πισιδίας.   Ευαγγελική Περικοπή, Κατά Μάρκου β΄1-12 η θεραπεία ενός παράλυτου. Απόστολος, Επιστολή Αποστόλου Παύλου Προς Εβραίους α΄ 10-14, ο Υιός είναι ανώτερος από τους αγγέλους. 

 

Αποστολικό Κήρυγμα

«Δει περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις ακουσθείσι, μη ποτέ παραρρυώμεν».

 

 

            Αγαπητοί μου αδελφοί.

Σήμερα ο Απόστολος μας μιλάει για ένα συλλογισμό, για έναν ατράνταχτο συλλογισμό, που αν τον προσέχουμε όσο πρέπει θα μας συγκλονίσει. Ο Απόστολος ατενίζει την ασύγκριτη υπεροχή του Ιησού Χριστού έναντι όλων των προφητών και των αγγέλων που κατά καιρούς μίλησαν στους ανθρώπους. Μένει εκστατικός μπροστά στο μεγαλείο το ασύγκριτο του Χριστού και καταλήγει: Αφού λοιπόν, ο Χριστός είναι πάνω από όλους και από όλα, αφού αυτός «εθεμελίωσε την γην και έργα των χειρών του εισίν οι ουρανοί», ας το προσέξουμε αυτό πολύ, να  προσέξουμε ότι μας είπε με τους Αποστόλους Του και μας παραγγέλλει. Ώστε να μην παρασυρόμαστε εδώ και εκεί. «Δια τούτο δει περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις ακουσθείσι, μήποτε παρρυώμεν».

 

 

            Εμείς προσέχουμε; Προσέχουμε στα όσα είπε ο Χριστός; Πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι η ασύγκριτη αυθεντία μέσα στη ζωή μας; Υπολογίζουμε τις εντολές Του, το παράδειγμα Του περισσότερο από κάθε άλλο;

             Όμως, δεν πρέπει να μένουμε σε γενικότητες, ας αναλογισθούμε για μια στιγμή την καθημερινότητα μας, την οικογένεια μας και την επαγγελματική μας ζωή. Προσέχουμε διάφορα πράγματα και διάφορους ανθρώπους. Μελετάμε ίσως την φιλοσοφία, την ιστορία. Προσέχουμε όμως «περισσοτέρως» στην σοφία του Θεού, στους δρόμους και στους τρόπους που εκείνη υποδεικνύει; Παραδεχόμαστε στα αλήθεια τον δρόμο της απλότητας, της ανεξικακίας, της θυσίας που ο Χριστός από την Βηθλεέμ ως τον Γολγοθά μας δείχνει; Ανοίγουμε ολοπρόθυμα τα αυτιά μας για να ακούσουμε τα νέα που η τηλεόραση παίζει. Αλλά εντείνουμε «περισσοτέρως» την προσευχή μας για να δούμε τι ακριβώς μας συμβουλεύει ο Χριστός που «έργα των χειρών του εισίν οι ουρανοί;» Τι μας λέει για τη ζωή μας αυτός που μας έφερε στην ύπαρξη, που γνωρίζει τους μυστικούς νόμους της, όσο κανένας άλλος; Που μας αγαπάει όσο κανένας άλλος; Δυστυχώς πολλές φορές δεν το κάνουμε.

 

 

            Πιστεύω ότι τώρα είναι καιρός να το προσέξουμε αυτό πολύ! Τώρα είναι καιρός που διανύουμε την περίοδο αυτή, της Αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής. Με τις ωραίες και ευλογημένες ακολουθίες της. Με την Εξομολόγηση την οποία πρέπει να κάνουμε όλοι μας.

Όλοι και όλα που τώρα φαντάζουν, είναι σκιές. «Πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται». Παλιώνουν και αυτά όπως και τόσα άλλα. Και αυτή η γη που την βλέπουμε τόσο στερεή κάτω από τα πόδια μας. Είναι κυριολεκτικά έγκλημα κατά της νοημοσύνης μας, κατά του εαυτού μας, να υπολογίζουμε περισσότερο τις σκιές από το ζωντανό Λόγο του Θεού, τον Χριστό που «διαμένει» που μένει «ο αυτός», που είναι «το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» των πάντων.

 

 

            Αν κάποιοι, κάποτε εξετάσουν τον εαυτό τους, συνηθίζουν να τον αθωώνουν. Με τρόπο απλό. Και ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Σκέπτονται μόνο τις εντολές που τήρησαν. Τις εντολές που τις παρέβησαν, τις παραβλέπουν. Γενικότερα υπάρχει στις μέρες μας μια τάση να προσέχουμε όχι «τοις ακουσθείσι», που έχουνε ειπωθεί και λεχθή από τον ίδιο το Χριστό, αλλά σε όσα ηχούν πιο ευχάριστα στα αυτιά μας. Στο τέλος κάνουμε μια επιλογή, παραμερίζουμε τα πιο δύσκολα- κατά κανόνα τα σοβαρότερα- και προσέχουμε όσα μας ταιριάζουν, όσα μας αρέσουν. Για παράδειγμα παραδεχόμαστε την προσευχή, εφ’ όσον μας εξασφαλίσει την άνωθεν βοήθεια. Δεν θέλουμε όμως να ακούσουμε για το «καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς» ή το «ος αν θέλη γενέσθαι πρώτος εν υμίν, έσται πάντων δούλος».

 

 

            Αγαπητοί μου αδελφοί.

Είναι καλό και πρέπει να κάνουμε τον κόπο να διαβάσουμε την επί του όρους ομιλία του Χριστού (Ματθ. Ε’–Ζ’). Να την μελετήσουμε με πνεύμα μαθητείας, αγάπης, με μετάνοια και ταπείνωση και τότε ας σκεφτούμε: Πόσα προσέχουμε στην καθημερινή μας ζωή και πόσα παραβαίνουμε; Θα διαπιστώσουμε και θα δούμε ότι ουσιαστικά έχουμε σε χρήση μια άλλη, μια περίεργη έκδοση του Ευαγγελίου, από την οποία λείπει ένα μεγάλο μέρος των εντολών του Χριστού.

 

 

            Έτσι λοιπόν πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα μέσα μας. Ο Χριστιανισμός είναι ολότητα, είναι πληρότητα. Ή τον δεχόμαστε ως σύνολο ή τον απορρίπτουμε. Δεν υπάρχουν μεσαίες λύσεις. Ο Χριστός λέει: «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου». Αυτό το «εξ όλης» μας ζητάει και το επαναλαμβάνει. Ο Χριστός δεν μας ζητάει κάποια αγάπη ή ένα μέρισμα από την αγάπη. Μας ζητάει ολόκληρη την αγάπη μας, με όλες τις δυνάμεις μας. Μοίρασμα δεν δέχεται. Σε αυτή την θέση το «λίγο απ’ όλα» δεν ισχύει, ούτε το λίγο Χριστιανός, αλλά και μερικοί συμβιβασμοί με την αμαρτία. Το θέμα είναι, εάν είμαστε εμείς αποφασισμένοι να το πράξουμε για την αγάπη του χριστού!  Αμήν!

 

π.Ε.Ρ.

 

 

       Για την 25η Μαρτίου, μεγάλη εορτή του Έθνους μας,  ημέρα εορτασμού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και μνήμης της Επαναστάσεως του 1821, ευχόμαστε η Παναγία μας να προστατεύει όλο τον κόσμο και την πατρίδα μας! Τιμή και δόξα στους ήρωες αγωνιστές προγόνους μας!

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!

 

 

Εικόνες από το διαδίκτυο.