Επώνυμη Ομολογία και Ποίημα Αφιερωμένο στον Μακαριστό Γέροντα Ιωαννίκιο Ανδρουλάκη

Επώνυμη Ομολογία και Ποίημα Αφιερωμένο στον Μακαριστό Γέροντα Ιωαννίκιο Ανδρουλάκη

    Ονομάζομαι Συριοπούλου Λιάρου Κατερίνα (K. L. Inokrini), κάτοικος Καματερού, τηλ. 6983693770. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2022, παρέλαβα κάποια από τα βιβλία που έγραψε και εξέδωσε ο Γέροντας Ιωαννίκιος Ανδρουλάκης για τη πολιτεία και τα θαύματα του Οσίου Χατζη-Ανανία εκ Μαλλών, καθώς και αυτά που μέχρι σήμερα έχουν γραφεί για εκείνον. Ξενύχτισα διαβάζοντας αρχικά για το βίο του Γέροντα από το βιβλίο «Γέροντας Ιωαννίκιος Αρχιμανδρίτης & Προσκυνητής». 

     

     

Φτάνοντας στη σελίδα που αναφέρει το «όραμα – ταξίδι του Γέροντα», ξαφνικά ήρθε ένα άρωμα, τέτοιο σαν να το έριξε κάποιος. Δίπλα είχα τα άλλα βιβλία, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία. Δεν μπορώ να πω από που ερχόταν συγκεκριμένα, ήταν όμως σε αυτό το σημείο.

     Ακριβώς σε αυτό το σημείο κυκλικά ένιωσα αυτό το άρωμα. Σηκώθηκα έψαξα σε όλο το χώρο τίποτε. Μόνο εδώ μύριζε. Δεν ξέρω αν είναι άρωμα Αγίου Χατζη-Ανανία ή Γέροντα Ιωαννικίου. Ξέρω μόνο αυτό που ένιωσα. Σήμερα δίπλα πάλι στα βιβλία κάθομαι δεν υπάρχει άρωμα. Δόξα να ‘χει ο άγιος Θεός με τους αγίους του!

     

  Ένα δώρο πνευματικό τη μέρα των γενεθλίων μου, 17-9-2022, ήταν να γράψω το ποίημα που ακολουθεί, προς τιμή του νέου Αγίου Ιωαννικίου. Αυτά είναι τα χειρόγραφα του ποιήματος που όση ώρα έγραφα με είχε πλημμυρίσει πάλι το ίδιο άρωμα. Επηρεασμένη από το εξώφυλλο του βιβλίου «Γέρων Ἰωαννίκιος Από τή ζωή καί τά λόγια του» που είχα δίπλα μου, έντυσα το ποίημα με τίτλο «Τα μάτια σου». Γέροντα ευχαριστώ για την επίσκεψη!

 

        Τα μάτια σου. 17_ 9_2022

Τα μάτια σου καθρέφτης της ψυχής

που μόνο κοίταγμα έχει τον Άγιο το θρόνο

Θεού λευίτης, σαμαρείτης ιερός,

τ’ αμαρτωλού γιατρός, γιατρεύει κάθε πόνο.

 

Πόσο θυμίαμα να βγάζει η ψυχή;

σαν προσευχή σου έφτανε στα ουράνια

Κυρτό το σώμα σου, σαν στάχυ της ζωής,

μεστό καρπό, δίνει τροφή μέσα στο χρόνο.

 

 

Άγνωστη στάθηκα, πριν χρόνια σου μπροστά,

μία προσκύνηση στ’ ασκητικό σου σώμα

με χειροφίλημα ζητώ την Ευλογιά,

και την εικόνα αυτή, στα μάτια έχω ακόμα.

 

Κανείς δεν μουπε πιο πολλά για Σε

μέσα απ την πένα μου ο Θεός, έχει συστάσεις

και τα παράδοξα, τ’ ανείπωτα, Αυτός,

μόνο σαν θέλει σου τα κάνει παραστάσεις.

 

Κοιτώ τα μάτια σου που λάμπουν σαν φωτιά!

που καθαρίζει τα ξερά απ’ την ψυχή μου

άγιε ασκητή απ τον Βαχό, παρακαλώ

γίνε προστάτης κι οδηγός μες τη ζωή μου.

 

Πόση ευλογία τα δικά σου τα παιδιά;

πόση χαρά, και πόσο μέλι στην καρδιά τους;

σαν στη Κυψέλη σου, έφταναν με σιγουριά

ότι θα έπερνες τα βάρη τα δικά τους.

 

Δεν το χορταίνω αυτά τα μάτια να κοιτώ

και πόσο δάκρυ έριξαν να συλλογούμαι

πόσο να πόνεσε στο βάθος η ψυχή;

είμαι μια ρίζα, που διψώ! απολογούμαι!

 

Άγιε ασκητή απ τον Βαχό, έλα σιμά!

πολύς ο πόνος των ανθρώπων στον καιρό μας

στερέωνε μας στο Χριστό, στην Παναγιά

ρίξε μας φως, μες στο σκοτάδι οπούναι μπρoς μας!

                                 Κ. Λ. Inokrini

 

    Ευχαριστούμε την κ. Συριοπούλου Λιάρου, που ευλαβείται και υμνεί τον μακαριστό ευλογημένο μας Πατέρα, Γέροντα Ιωαννίκιο Ανδρουλάκη, οι πρεσβείες του να σας συνοδεύουν!