Επώνυμη Ομολογία Ψυχής και Ποίημα για τον Γέροντα Ιωαννίκιο Ανδρουλάκη
Την Κρήτη τη λάτρεψα από τα παιδικά μου χρόνια ,χωρίς να ξέρω γιατί…. Έτσι με τραβούσε ένας μαγνήτης στ’ άκουσμά της. Πέρασαν χρόνια ,μέσιασε η ηλικία μου ,και η λατρεία έγινε πράξη .Έτσι η κόρη του Μίνωα με οδήγησε στη γη της για πρώτη φορά ,ένα παγωμένο Φλεβάρη του 2010. Μαζί της γεννήθηκε και η ποιητική μου συλλογή –Μια ξενομπάτισσα γράφει… της κρήτης τα γυρίσματα·
Και άρχισε το γύρισμά μου με α! στάση ,στην πολύπαθη Βιάννο και τα περίχωρα της. Διαβάζοντας και προχωρώντας θαύμαζα την ιστορία του νησιού ,και την αγιοσύνη του τόπου. Παρακαλούσα τη μούσα μου να είναι ο ξεναγός μου στα ποιητικά μου μονοπάτια. Διψούσα να πιω απ΄ το κρασί της κάθε εποχής καταγράφοντας ποιητικά ,τόπους, μορφές, και οτιδήποτε με άγγιζε στο πέρασμα μου.
Το κρύο τσουχτερό εκείνη τη χρονιά ,είχαν ντυθεί όλα κάτασπρα ,και εκείνη η Κυριακή ,φάνταξε μπροστά μου σαν παράδεισος. Προχώρησα προς το ναό του χωριού Πεύκος για τον εκκλησιασμό με τους φίλους που με φιλοξενούσαν. Φαινόμουν ότι ήμουν ξένη στο μέρος τους. Φιλόξενοι και αγαπητοί όλοι με αγκάλιασαν. Δεν περίμενα όμως ότι η εσωτερική μου κλήση θα αγκάλιαζε μια μορφή που δεν γνώριζα ,ούτε ήξερα τι ήταν.
Η ματιά μου έπεσε σε ένα σκυφτό γεροντάκι που στεκόταν προσευχόμενο σε μια γωνιά ,ταπεινό και εξαντλημένο.
Η μορφή του μου έκανε εντύπωση. Σαν να ήταν από άλλο κόσμο. Κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων και άστραψε ολόκληρος. Με υπομονή περίμενε και το αντίδωρο απ τον ιερέα και σκυφτά- σκυφτά προχώρησε να φύγει…
-Τρέξε να πάρεις ευλογία!!!!Ακούστηκε ο ψίθυρος της φίλης μου…τρέξε να προλάβεις και θα σου πω……….
-Την ευλογία σας γέροντα!!!!!έσκυψα κι ασπάστηκα το γερασμένο χεράκι .Το πρόσωπο του κοιτούσε τη γης ,δεν ήθελε να φανεί η αγιοσύνη του.
-Του θεού παιδί μου είναι η ευλογία καλημέρα!!
Προχώρησε έφυγε αργά ,σέρνοντας τα βήματά του και χάθηκε….
-Μα ποιος είναι αυτός ο πάτερ που αναστατωθήκατε όλοι ;Όλοι ήξεραν ,οι πιο πιστοί τους άθλους του τους ασκητικούς. Τις αλυσίδες που φορούσε για να δαμάσει το σώμα….
-Ο Πάτερ Ιωαννίκιος είναι ο ασκητής !απ το χωριό Βαχός ,έρχεται και εκκλησιάζεται πότε –πότε. Άστραψε το μυαλό μου ,ζήτησα να μάθω περισσότερα ,το ίδιο βράδυ με καταρρακτώδη βροχή βρέθηκα στη μονή Καψά για περισσότερε πληροφορίες ,την επόμενη μέρα στις Μάλλες στη μονή Εξακουστής ,να βαδίσω και να ακούσω περισσότερα και γι αυτόν ,και για τον γέροντά του Χατζηαννανία….Είχα ανταμώσει τον παράδεισο. Δεν ήθελα τίποτε άλλο.
Χαιρόμουν σα μικρό παιδί που μου είχαν δώσει ζαχαρωτά…Σφράγισα μέσα μου εμπειρίες πολύτιμες ,και είπα…Θεέ μου σε ευχαριστώ!! Οδήγησε με να γράψω κάτι για αυτή τη μορφή ,όπως Εσύ την γνωρίζεις !Αν οδηγήσεις το χέρι μου νιώθω θα βιώσω την ιστορία του…..Η ποιητική δημιουργία για το νησί συνεχιζόταν ,και ξαφνικά το 2015 ,άστραψε στο νου μου ο πάτερ Ιωαννίκιος !Δεν θα πω περισσότερα…….Απλά τον τιμώ με λίγους στίχους ,σαν ελάχιστη προσφορά και ας πρεσβεύει για μας……
18-3-2015 πάτερ-Ιωαννίκιος
από τη συλλογή -της κρήτης τα γυρίσματα
Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini—Κατερίνα Λιάρου
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Σ’ ένα σπιτάκι στο Βαχό, ένα καντήλι ανάβει
ακοίμητο και άγιο ,στον όσιο τιμή
ειν’ ένας γέρων μοναχός που την ζωή διάγει
με πίστη και με προσευχή στης μέρας τη σιωπή
Χρόνων πολλών ο ασκητής !έζησε με αγίους
στου Ανανία την μονή ,εκεί στην ‘Ξακουστή
ασκήτευε και δίδασκε τα λόγια του Κυρίου
τις εντολές εφύλαξε ,χρυσάφι στην ψυχή
ΤΏΡΑ, αποτραβήχτηκε μονάχος’ κει! Στην άκρη
την άσκηση δεν άφησε κι ας είν γέρων πολύ
μεσ’ απ’ το ράσο κρέμονται ,βαριές οι αλυσίδες
τις σέρνει δίχως να βογγά ,στο σώμα πληρωμή
Και κάθε νύχτα ξαγρυπνά και πιάνει την κουβέντα
με τους αγγέλους πού ’ρχονται ,να τον επισκεφθούν
και με το φως του καντηλιού ,αρχίζει η υμνωδία
παρακαλεί την Παναγιά ,τον Χατζηανανία
Μία μορφή ασκητική ,με πλούσια γενειάδα
σαν ναν απ’ άλλη εποχή ,πολύ ξερακιανή
αγώνα για τα πάθη του ,από μικρός ορίζει
νηστεία έχει αυστηρή κι ας είναι Κυριακή
Οράσεις έλαβε πολλές και άγιες εικόνες
μορφές που τον αντάμωναν που ζούσαν σε σπηλιές
αδημονεί το τέλος του !παρακαλεί να φτάσει
να φύγει ένα χάραμα ,για ουράνιες μονές
Να ανταμώση με χαρά ,πιστούς μα και αγίους
που γνώρισε μες στη ζωή σαν ήταν μοναχός
να μεταλάβη με αυτούς ,Τον Άχραντον ,Τον Οίνον
που έχει η Άγια Τράπεζα ,πούστρωσε ο Χριστός
Κ.λ.ινοκρινι
Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2021