Τι Λέει ο Χριστός για Αυτόν που Παίρνει και τι για Αυτόν που Δίνει;
Κυριακή 28 Μαΐου 2023. Κυριακή των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου. Εορτή της Ορθοδοξίας: O Άγιος Ευτυχής ο Επίσκοπος Μελιτηνής. H Αγία Ελικωνίδα η Μάρτυς. O Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός. Ευαγγέλιο: Κατά Ιωάννη ιζ΄ 1-13. Η Αρχιερατική προσευχή του Ιησού. Απόστολος: Πράξεις Αποστόλων, κ΄ 16-18 & 28-36. Το ταξίδι από την Τρωάδα στη Μίλητο. Η ομιλία του Παύλου στους πρεσβυτέρους της Εφέσου.
Αποστολικό Κήρυγμα
«Μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν»
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Μέσα στην Αγία Γραφή και ιδιαιτέρως στην Καινή Διαθήκη συναντάμε ανεκτίμητα διαμάντια και πολύτιμους πνευματικούς θησαυρούς. Είναι τα λόγια και οι διδασκαλίες του Χριστού, των Αγίων Αποστόλων και Ευαγγελιστών του Χριστού. Ανάμεσα στα πνευματικά μαργαριτάρια του Ιησού Χριστού, είναι και ο μακαρισμός αυτός που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στο σημερινό ανάγνωσμα: «Μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν» (Πράξ. Κ΄35). Ο Απόστολος του Χριστού, προτρέπει τους πρεσβυτέρους της Εφέσου να ενθυμούνται τα λόγια του Χριστού, που τους είπε: Είναι περισσότερο μακάριο και κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο, να δίνει παρά να παίρνει. Παράξενα φαίνονται τα λόγια αυτά στον σημερινό άνθρωπο, της καταναλωτικής κοινωνίας. Θέλει ο άνθρωπος του 21ου αιώνα πάντοτε να παίρνει. Και ρωτάει: Γιατί είναι καλύτερο να δίνει και όχι να παίρνει;
Μας ελευθερώνει από το Άγχος της πλεονεξίας. Αυτή είναι η πρώτη απάντηση. Η δίψα να παίρνει κανείς, να μαζεύει, να αποκτά συνεχώς πολλά, κάνει τον άνθρωπο πλεονέκτη, φιλάργυρο και δυστυχισμένο. Η πλεονεξία είναι καρπός της αμαρτίας. Είναι μια όψη και μορφή του εγωισμού μας. Το μικρό παιδί ευχαριστείται να μαζεύει παιχνίδια, ρούχα, μολύβια, καραμέλες κ.α. Και όταν δεν του δίνεις αυτό το οποίο ζητά κλαίει, σπαράζει στο κλάμα μέχρι να του δώσουν αυτό το οποίο θέλει. Θέλει όσο το δυνατόν περισσότερα. Όλο περισσότερο πράγματα, πράγματα και το χειρότερο είναι ότι δεν θέλει να δώσει τίποτα από τα δικά του… Τα κρατάει σφικτά μόνο για τον εαυτό του.
Μόλις το παιδί αυτό μεγαλώσει και γίνει άνδρας, και δεν έχει διορθωθεί εγκαίρως αυτό μεταβάλλεται σε φιλαργυρία. Είναι γνωστοί σε όλους μας, οι κίνδυνοι της φιλαργυρίας. Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος του Αποστόλου Παύλου: «Οι βουλόμενοι πλουτείν εμπίπτουσι εις πειρασμόν και παγίδα και επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν». (Α΄Τιμ. ΣΤ΄ 9, 10). Δηλαδή, εκείνοι που κατέχονται από την επιθυμία να πλουτίσουν, πέφτουν μέσα σε πειρασμό και παγίδα που τους στήνει ο Διάβολος και σε επιθυμίες πολλές και βλαβερές, που βυθίζουν τους ανθρώπους στην καταστροφή. Γιατί ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία… Όλα αυτά που γράφει ο θεόπνευστος Απόστολος τα βλέπουμε και σήμερα στην πράξη. Πόσοι και πόσοι που έβαλαν τα χρήματά τους στο Χρηματιστήριο ή σε άλλους επιτήδειους με την ελπίδα του εύκολου κέρδους έχασαν εκατομμύρια και ζουν με το άγχος! Τη θεραπεία από τα δεινά του εύκολου πλουτισμού και της φιλαργυρίας μας την χαρίζει όχι το «Λαμβάνειν» αχόριστα, αλλά το «διδόναι». Όταν κανείς μαθαίνει και να ευεργετεί και να δίνει, δεν δημιουργεί σκάνδαλα, ούτε δικαστικούς αγώνες, ούτε διχόνοιες, αλλά έχει τη χαρά της προσφοράς. Έχει τη χάρη του Θεού…
Ο άνθρωπος ο οποίος δίνει αισθάνεται χαρά, ειρήνη και ψυχική ικανοποίηση, όταν βοηθάει ένα φτωχό, όταν κάνει ελεημοσύνη. Γιατί τα χρήματα που δίνει για έργα αγάπης, τα καταθέτει στην πιο καλή τράπεζα, που δίνει το μεγαλύτερο τόκο. Τα ασφαλίζει σε μια τράπεζα που οι επιταγές της εξαργυρώνονται σε νόμισμα, το οποίο ουδέποτε εκπίπτει. Στην τράπεζα του Ουρανού, που γίνονται οι καταθέσεις της ελεημοσύνης, όπου «ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει και κλέπται ου διορύσσουσι ουδέ κλέπτουσι» (Ματθ. ΣΤ΄20). Δηλαδή ο Χριστός, μας προτρέπει να θησαυρίζουμε στον ουρανό. Εκεί ούτε ο σκόρος, ούτε η σαπίλα αφανίζουν και οι κλέφτες δεν τρυπάνε τοίχους και δεν μπορούν να κλέβουν. Εξ άλλου εκείνος που δίνει ελεημοσύνη στον φτωχό, στον άρρωστο, στο φυλακισμένο, είναι σαν να κάνει την προσφορά του στον ίδιο Χριστό. «Εφ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄40).
Αδελφοί μου.
Έτσι πραγματοποιείται αυτό που η ευχή της θείας Λειτουργίας λέει: Λαμβάνομεν «αντί των επιγείων τα επουράνια, αντί των προσκαίρων τα αιώνια». Δίνουμε για να αγοράσουμε από τον ίδιο τον Χριστό, «χρυσίον πεπυρωμένον εκ πυρός, γνησίον, ανόθευτον». Προσφέρουμε «τα σα εκ των σων» και κερδίζουμε την ευτυχία και στη γη και στον Ουρανό, Αμήν!
Π.Ε.Ρ.