Γνωρίζουμε τι Πραγματικά μας Προσέφερε Εκείνος με την Μαρτυρική Του Θυσία;
Κυριακή 14 Απριλίου 2019. Ε’ Κυριακή των Νηστειών. Η Εκκλησία μα εορτάζει, την Οσία Μαρία την Αιγύπτια, τους Αγίους Αρίσταρχο, Πούδη και Τρόφιμο, Απόστολοι από τους εβδομήντα, την Αγία Μάρτυς Θωμαΐς, τον Άγιο Δημήτριο τον Πελοποννήσιο και Νεομάρτυρα. Ευαγγελική Περικοπή, Κατά Μάρκου ι΄32-45 τρίτη πρόρρηση του θανάτου και της Ανάστασις Του. Το αίτημα του Ιακώβου και του Ιωάννη. Απόστολος, Επιστολή Αποστόλου Παύλου Προς Εβραίους θ΄11-14, η γήινη και η ουράνια Σκηνή του Μαρτυρίου.
Αποστολικό Κήρυγμα
«Το αίμα του Χριστού… καθαριεί την συνείδησιν υμών».
Αγαπητοί μου αδελφοί
Σήμερα ο Απόστολος Παύλος, στην προς Εβραίους επιστολή του, μας κάνει πολύ λόγο για τον Ιησού Χριστό ως αρχιερέα. Και θα πει κάποιος γιατί αυτός ο λόγος. Πιθανόν, επειδή απευθύνεται σε Χριστιανούς που προηγουμένως ήταν Εβραίοι και είχαν σε μεγάλη υπόληψη τους αρχιερείς τους, αντιπαραβάλλει προς εκείνους την αρχιεροσύνη του Χριστού και τη Θυσία που Εκείνος πρόσφερε στον άνθρωπο.
Ο Μωσαϊκός Νόμος καθόριζε με λεπτομέρειες όλα εκείνα που χρειαζόντουσαν για τις θυσίες. Βλέπουμε ότι υπήρχαν θυσίες απλές, όπως ήταν η προσφορά καρπών, αλλά και θυσίες μεγάλες. Θυσίες τράγων και μοσχαριών που κάποτε τα άφηναν να καίγονται ολόκληρα πάνω στο θυσιαστήριο. Τις θυσίες αυτές τις πρόσφεραν οι ιερείς και οι αρχιερείς του Ισραήλ. Αυτοί άνηκαν σε μια συγκεκριμένη φυλή και διαδοχικά έπαιρναν το αξίωμα αυτό. Εκτός από τα τελετουργικά έκαναν και τις θυσίες. Οι θυσίες που έκαναν ήταν άλλες αναίμακτες και άλλες αιματηρές. Οι θυσίες προσφέρονταν από τους Ισραηλίτες για τη συγχώρηση των αμαρτιών τους και τη διατήρηση της καθαρότητάς τους. Πίστευαν πως έτσι εξαλείφονται τα σφάλματά τους. Και έτσι κάθε φορά που έπεφταν σε κάποιο παράπτωμα, επαναλάμβαναν τις θυσίες αυτές.
Όμως ο Χριστός, ο μεγάλος και μοναδικός Αρχιερέας μας, κινούμενος από άπειρη ευσπλαχνία για μας, πρόσφερε μια τελείως διαφορετική θυσία. Πρόσφερε τον ίδιο Του τον εαυτό πάνω στο σταυρό. Μονάχα αυτή η θυσία θα μπορούσε να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αιώνια καταδίκη. Η θυσία αυτή προσφέρθηκε μια μόνο φορά στο Γολγοθά. Χωρίς εμείς να τη σκεφτούμε και να του την ζητήσουμε. Και μάλιστα «έτι ημών αμαρτωλών όντων, Χριστός υπέρ ημών απέθανε». Έτσι λοιπόν με αυτή Του τη θυσία έδωσε σε μας την δυνατότητα για λύτρωση και σωτηρία.
Για αυτή τη Θυσία του Χριστού, κάνουμε πολύ συχνά λόγο και πρέπει να κάνουμε λόγο. Οι μέρες αυτές προς το τέλος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ίσως οι πιο κατάλληλες για να τη θυμηθούμε και πάλι. Γι’ αυτό με δέος και με κατάνυξη ας φέρουμε και πάλι τη σκέψη μας στα όσα μας πρόσφερε η θυσία του Χριστού μας σε εμάς και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Α) Πρώτα- πρώτα είναι η δικαίωσή μας. Ο Απόστολος Παύλος βεβαιώνει ότι ο Χριστός «παρεδόθη δια τα παραπτώματα ημών και ηγέρθη δια την δικαίωσιν ημών». Σε αυτή την φράση κλείνεται όλο το μυστήριο της εν Χριστώ απολυτρώσεως μας. Ο Χριστός με τη θέλησή Του δέχτηκε το σταυρικό θάνατο. Χάρη στη θυσία Του παρέχεται και σε μας η άφεση των αμαρτιών μας και ακολουθεί η δικαίωσή μας. Έτσι γινόμαστε αθώοι αλλά και αποκτούμε τη δικαίωσή μας ενώπιον του Θεού. Αυτά βέβαια εφ’ όσον το θέλουμε και ζούμε κατά το θέλημα του Θεού.
Β) Το δεύτερο που μας έφερε η θυσία του Χριστού μας είναι η υιοθεσία. Αυτή από την οποία είχε ξεπέσει το ανθρώπινο γένος μετά την παρακοή των Πρωτοπλάστων. Η ενανθρώπιση και η θυσία του Χριστού έγιναν «ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν». Για να ξαναπάρουμε την υιοθεσία που είχαμε χάσει. Αυτή η υιοθεσία μας παρέχεται «κατά χάριν», από τον ίδιο το Θεό. Γίνεται ξεχωριστά για τον καθένα μας και οπωσδήποτε και με τη δική μας ελεύθερη συγκατάθεση. Ο Θεός περιμένει δεν βιάζει ποτέ την θέλησή μας παρ’ ότι «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι», αλλά εφ’ όσον το θέλουμε και εμείς μας δίνει την υιοθεσία. Μας κάνει και πάλι παιδιά Του.
Γ) Και τρίτο, η θυσία του Χριστού μας έφερε τα αγαθά της βασιλείας Του. Όχι μόνο μας πρόσφερε χειροπιαστά σ’ αυτή τη ζωή τόσα και τόσα, αλλά ακόμα και τη δυνατότητα να απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου και τη δόξα της θεώσεως. Με την προσδοκία αυτών έζησαν οι άνθρωποι του Θεού. Κι αν ακόμη κάποιοι πέρασαν και περιόδους αμαρτίας, όπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία που η εκκλησία μας την βάζει ως παράδειγμα προς μίμηση σήμερα την Ε’ Κυριακή των Νηστειών, με τη μετάνοια τους κατόρθωσαν να ζήσουν κατά το θέλημα του Θεού και πέτυχαν την απόλαυση των αιωνίων αγαθών.
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Η θυσία του Χριστού για μας που τον ακολουθούμε και λέμε ότι πραγματικά πιστεύουμε σε Αυτόν, δεν μένει ένα γεγονός της ιστορίας, αλλά γίνεται «Το Γεγονός», το μοναδικό γεγονός, που μας φέρνει την καταλλαγή και την συμφιλίωση με τον ίδιο το Θεό. Αυτό με το οποίο επιτυγχάνουμε τη δικαίωση, την υιοθεσία και την απόλαυση των αιωνίων αγαθών. Αμήν!
π. Ρ.Ι.Α.
Εικόνες από το διαδίκτυο