Ευαγγελισμός, η πιο Χαρμόσυνη Αγγελία που άκουσε ποτέ η γη.

Ευαγγελισμός, η πιο Χαρμόσυνη Αγγελία που άκουσε ποτέ η γη.

     Η Κυριακή 25 Μαρτίου, ε΄ εβδομάδα των Νηστειών. Η Εκκλησία μας εορτάζει τον  Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου. Είναι από τις μεγαλύτερες εορτές της Εκκλησίας μας. Είναι ημέρα χαράς και αγαλλίασης. Γ΄ αυτό το λόγο επιτρέπεται η κατάλυση ιχθύος Ευαγγελική Περικοπή Κατά Λουκ. α΄ 24-38, Απόστολος Εβρ. β΄ 11–18.

     Ταυτόχρονα και όχι τυχαία, τιμούμε και εορτάζουμε τον ξεσηκωμό των σκλαβωμένων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.

 

Το Κήρυγμα

 «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».

 

     Αγαπητοί μου αδελφοί.

Η ανθρωπότητα στέναζε κάτω από τον καταθλιπτικό ζυγό. Το ζυγό της αμαρτίας. Την εξουσία και τη δουλεία του Διαβόλου. Περνούσαν τα χρόνια και οι άνθρωποι ζούσαν με μια ελπίδα. Περίμεναν να εκπληρωθεί η υπόσχεση του Θεού προς τον άνθρωπο, δηλαδή να στείλει τον ίδιο τον Υιό του στον κόσμο για την σωτηρία του κόσμου.

     Η ώρα έφτασε, οι ουρανοί ανοίγουν και ο απεσταλμένος του Θεού πηγαίνει στην πόλη Ναζαρέτ, προς την παρθένο Μαριάμ. Και της λέει ένα πρωτάκουστο χαιρετισμό. «Χαίρε, κεχαριτωμένη. Ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξίν». Η Μαρία απορεί. Ο άγγελος που βλέπει την φυσική και δικαιολογημένη απορία και έκπληξη και συνάμα ταραχή, την καθησυχάζει. «Μη φοβού, Μαριάμ», και της ανακοινώνει την χαρούμενη είδηση. «Θα συλλάβεις και θα γεννήσεις Υιόν και θα καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. Αυτός θα είναι μέγας για την αγιότητα και το έργο του. Και θα ονομαστεί ο κατ’ εξοχήν Υιός του Θεού…». Και πάλι στη φυσική και δικαιολογημένη απορία της «πως θα γίνει το πρωτάκουστο τούτο να γεννήσω υιόν, αφού δεν γνωρίζω άνδρα;»,  ο άγγελος της εξηγεί ότι θα γίνει με την επενέργεια και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Θεία και υπερφυσική σύλληψη και γέννηση.

     Ιερές και συγκλονιστικές στιγμές για την Παναγία μας. Θα δεχθεί να συνεργασθεί με το θείο σχέδιο; Ό ιερός Αυγουστίνος θα πει: «Ω, Κεχαριτωμένη Μαρία! Το σύμπαν ολόκληρο αιχμάλωτο του δαίμονος περιμένει την συγκατάθεσή σου, Παρθένε, μην αργείς! Σπεύσε να απαντήσεις στον απεσταλμένο του ουρανού».

   Η Μαρία εξασκημένη και μαθημένη να κάνει υπακοή στο νόμο και το θέλημα του Θεού, την κρίσιμη και μεγάλη αυτή στιγμή έπραξε το ίδιο. Εννόησε ότι ο Θεός την καλούσε σε αυτό το έργο. Και απάντησε με τα μεγαλειώδη λόγια. Λόγια γεμάτα υπακοή και ταπείνωση, αλλά και απλότητα, ωριμότητα και μεγαλείο. «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου…». Εγώ είμαι δούλη Κυρίου. Είμαι ένα άγραφο χαρτί που προσφέρεται στον Κύριο για να γράψει πάνω μου ότι Εκείνος θέλει. Δέχομαι και προσφέρω τον εαυτό μου, όπως ο Κύριος θέλει. Δέχθηκε το κάλεσμα. Η απάντηση της είναι ναι. Θα μπορούσε  να πει και όχι. Η Μαριάμ δέχτηκε να εκπληρώσει την «προαιώνιον βουλήν»  του Θεού. Δηλαδή να προσφέρει τον εαυτό της και να συνεργασθεί στο σχέδιο της Θείας οικονομίας.

     Αγαπητοί μου αδελφοί.

Η Παναγία μας, με την πλήρη αποδοχή του θελήματος του Θεού, κατά τρόπο θαυματουργικό, πραγματοποιήθηκε η μοναδική άσπορη σύλληψη. «Εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Έτσι αυτό ονομάστηκε ωραιότητα, Ευαγγελισμός. Και πράγματι είναι ευαγγελισμός. Είναι η πιο χαρούμενη και η πιο ευχάριστη είδηση και αγγελία που άκουσε ποτέ η γη. Που απηύθηνε ο ουρανός στη γη. Γι’ αυτό με χαρά και ευφροσύνη αληθινή, οι πιστοί ψάλλουν και ομολογούν. «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού, Υιός της παρθένου γίνεται…». Ο Υιός του Θεού γίνεται και Υιός της παρθένου και αυτό αποτελεί το «κεφάλαιον», και την απαρχή του έργου της σωτηρίας του κόσμου. Γίνεται ο Υιός του Θεού, Υιός της παρθένου για να σώσει τον άνθρωπο. Για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας και των παθών και την εξουσία του πονηρού. Έτσι λοιπόν «η δούλη Κυρίου», με την υπακοή της, την προσφορά της, γίνεται πρόξενος Ελευθερίας. Την μεγαλύτερη Ελευθερία που είχε ανάγκη ο κόσμος και γενικότερα η ανθρωπότητα. Της αληθινής Ελευθερίας που γνώρισε και μπορεί να γεύεται ο άνθρωπος.  Αμήν!

Π.Ε.