Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας. Τι Ζητεί Σήμερα ο Χριστός από τους Χριστιανούς;

Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας. Τι Ζητεί Σήμερα ο Χριστός από τους Χριστιανούς;

               Κυριακής 10 Φεβρουαρίου 2019. Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας και Θαυματουργός. Ο Όσιος Ζήνων ο Ταχυδρόμος.  Ευαγγελική Περικοπή Κατά Λουκά Κεφάλαιο κδ΄ 1-12, η ανάσταση του Ιησού. Απόστολος, Επιστολή Αποστόλου Παύλου  Προς Τιμόθεο Β’, β’ 1-10,  ο καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.

 

Αποστολικό Κήρυγμα

 «συ ουν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού»

(συ λοιπόν κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού)

 

           Αγαπητοί μου αδελφοί.

Σήμερα η αγία μας εκκλησία εορτάζει και τιμά τη μνήμη του αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του θαυματουργού. Θαυμαστός ο βίος του, κατά πάντα συνεπής και άγιος και θαυμαστό το ηρωικό τέλος του. Ανεδείχθη ένας πραγματικός στρατιώτης του Χριστού για την αγάπη του οποίου «Κακοπάθησε», υπέμεινε και θυσίασε τα πάντα ακόμα και τη ζωή του.

         Ο άγιος που εορτάζουμε σήμερα ήταν Ιερέας. Ζούσε στην Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Η ζωή του ήταν μια άσκηση του αγαθού του ωραίου και του καλού. Ζούσε κατά Χριστόν. Υπηρετούσε με ζήλο και αφοσίωση ως πνευματικός ποιμένας και διδάσκαλος των Χριστιανών. Εργαζόταν με ακατάβλητη ενεργητικότητα τα έργα της αγάπης και της φιλανθρωπίας προς τους πάσχοντες και ασθενούντες.

 

 

       Έφτασε όμως η ώρα για να δείξει το ψυχικό σθένος και το μεγαλείο της ψυχής του και στα πιο δύσκολα. Στο μαρτύριο. Στα φρυκτά βασανιστήρια. Έπαρχος εκείνη την εποχή ήταν ο Λουκιανός περίπου στα τέλη του δευτέρου αιώνα και τον καλεί ώστε να του ζητήσει να αρνηθεί την πίστη του, το Χριστό. Όμως ήταν δυνατό να συμβεί κάτι τέτοιο; Ήταν δυνατό ο σεβάσμιος γέροντας, λειτουργός του Υψίστου να αρνηθεί τον Θεό τον οποίο υπηρετούσε με τόση αγάπη και αυταπάρνηση; Ο άγιος Χαράλαμπος του δίνει μια γενναία απάντηση: «Κακώς έκρινες για ένα ιερέα του Χριστού ότι θα τον φοβίσουν απειλές βασάνων και θανάτου. Έπειτα, εγώ έχω τερματίσει πλέον τη ζωή μου. Έπρεπε προ πολλού να είχα αποθάνει. Επομένως δια του θανάτου θα μου δώσεις αυτό που κάθε ημέρα πλέον περιμένω».

 

 

      Ο έπαρχος ακούγοντας τα λόγια του αγίου του συνιστά να σκεφτεί καλά τα βαθιά γηρατειά του. Αλλά ο άγιος Χαράλαμπος πάλι απαντάει: «εις τους ιδικούς μας αγώνες, το παν είναι η ψυχική δύναμη και η αυταπάρνηση. Αυτά δεν πέφτουν με την ηλικία. Αμφιβάλλεις έπαρχε; Δοκίμασε. Θα δεις ότι χάρη στον Κύριό μου Ιησού Χριστό θα κουραστούν όλοι οι ακμαίοι δήμιοί σου, χωρίς ο ιερέας Χαράλαμπος να ζητήσει την επιείκειά τους». Με νεανική τόλμη αντιμετώπισε και τα βασανιστήρια. Άρχισαν να τον γδέρνουν ζωντανό. Ο άγιος δεν λυγίζει. Οι δήμιοι και ο έπαρχος όμως λυγίζουν μπροστά στο θάρρος του. Τον αφήνουν ελεύθερο αφού πρώτα θαυματουργικά θεραπεύτηκε.

 

         Αλλά και πάλι λίγο αργότερα, όταν πέρασε από την Αντιόχεια ο αυτοκράτορας Σεβήρος όταν πληροφορήθηκε για τη ζωή του αγίου, την βιωτή του, την μεγάλη του φήμη, τον καλεί και με απειλές του ζητάει να αρνηθεί την πίστη του. Ο άγιος απάντησε με παρρησία και ομολογεί και πάλι τον Χριστό. Ο σκληρός αυτοκράτορας διατάζει να τον αποκεφαλίσουν. Μα πριν το ξίφος ακουμπήσει το γέρικο λαιμό του, ο Θεός που τόσο τον αγάπησε και που τόσα χρόνια τον υπηρετούσε, τον παρέλαβε στους κόλπους του, το 198μ.Χ. Έτσι λοιπόν ο άγιος Χαράλαμπος που εορτάζουμε επισφράγισε την αγία του ζωή, τη μαρτυρία της ζωής του με το ηρωικό μαρτυρικό τέλος του.

 

 

          Αγαπητοί μου αδελφοί.

Το δρόμο του μαρτυρικού θανάτου το βάδισαν πάρα πολλοί, χιλιάδες και εκατομμύρια δια μέσου των αιώνων. Σήμερα από εμάς τους Χριστιανούς δεν ζητείται να τερματίσουμε τη ζωή μας με μαρτυρικό θάνατο. Εάν όμως δεν ζητείται το μαρτύριο του αίματος, μας ζητείται κάτι που είναι δύσκολο και υψηλό. Η μαρτυρία της ζωής μας. Ζητείται από τους σημερινούς Χριστιανούς η συνέπεια στη ζωή τους. Η συνέπεια των λόγων και των έργων, θεωρίας και πράξεως. Να αποδείξουμε ότι και σήμερα ο Χριστιανισμός εφαρμόζεται. Ότι είναι αναγκαίος και απαραίτητος, διότι και σήμερα η πίστη πολεμείται. Τα ιερά και τα όσια προσβάλλονται. Οι αξίες περιφρονούνται. Η δικαιοσύνη καταπατείται. Η ευσέβεια και η χριστιανική ζωή θεωρούνται απαρχαιωμένες, για άλλες εποχές. Η αμαρτία κάτι το φυσικό και οι αρετές αφύσικες. Η ειδωλολατρία κυριαρχεί, η δύναμη της ύλης του ευρώ, του εγώ και ποικίλων άλλων ειδώλων.

 

 

      Σε αυτή την εποχή την οποία ζούμε, ο κάθε Χριστιανός χρειάζεται να πάρει θέση. Να είναι αγωνιστής και ξεκάθαρος. Να μην συσχηματίζεται με τον «κόσμο» και τους πολλούς. Εντός του κόσμου, αλλά εκτός της αμαρτίας που υπάρχει μέσα στον κόσμο. Να καταθέτει την καλή μαρτυρία του Χριστού με κάθε τρόπο. Να υπομένει κάθε δοκιμασία, θυσία, πειρασμό, χάριν του ονόματος του Χριστού και της βασιλείας Του. Αμήν!

      

Π.Ε.Ρ.