Υπάρχει Σήμερα ο Χριστός, Αξίζει να Τον Αναζητήσουμε;
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020. Κυριακής IB’ Λουκά με τον Ιησού και τον Ζακχαίο. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννη. Ο Όσιος Κλήμης ο Αθηναίος. Ευαγγέλιο Κατά Λουκά: ιθ’1-10. Ο Ιησούς και ο Ζακχαίος. Απόστολος Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Α’, δ’ 9-15. Ο καλός διάκονος του Χριστού.
Ευαγγελικό Κήρυγμα
«Εζήτει ιδείν τον Ιησούν»
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Ο Ζακχαίος ήταν ανικανοποίητος. Δεν ικανοποιούνταν με αυτά που είχε. Παρά την κοινωνική του θέση και τα πλούσια υλικά αγαθά του. Ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Η θέση του, του είχε προσκομίσει αρκετά υλικά αγαθά. Τα οποία με αδικίες είχε θησαυρίσει.
Δεν τον ικανοποιούσαν όμως όλα αυτά. Δεν χόρταιναν την ανήσυχη και ακόρεστη ψυχή του. Ζητούσε κάτι άλλο, κάτι το διαφορετικό και καλό. Βαθύτερο κι ουσιαστικότερο. «Εζήτει ιδείν τον Ιησούν». Θα είχε ακούσει για τον Χριστό. Για τη διδασκαλία και τα θαύματα Του. Θα είχε ακούσει για τον Χριστό. Για τη αγάπη και συμπάθεια με την οποία αντιμετώπιζε κάθε άνθρωπο και κάθε αμαρτωλό. Γι’ αυτό γεννήθηκε μέσα του η επιθυμία να τον γνωρίσει. Μια βαθιά σωτήρια επιθυμία. «Επεθύμησεν ιδείν τον Ιησούν, εβλάστησε γαρ αυτώ σπέρμα σωτηρίας», μα λέει ο (Κύριλλος Αλεξανδρείας). Και γι’ αυτό παρά τα εμπόδια βρήκε τον Ιησού. Τον είδε, τον γνώρισε, τον άκουσε. Τον δέχτηκε στο σπίτι του. Τον φιλοξένησε. Συναισθάνθηκε και ομολόγησε την αμαρτωλότητά του. Τακτοποίησε το εσωτερικό του. Άλλαξε τη ζωή του. Μεταμορφώθηκε το είναι του. Γνώρισε τη σωτηρία.
Ο Ζακχαίος ζητούσε τον Ιησούν, και ο Ιησούς ζητούσε τον Ζακχαίο. «Ήλθε ζητήσαι και σώσαι το απολωλός». Και η σωτήρια συνάντηση έγινε στον κατάλληλο καιρό. Στην ορισμένη ώρα, στην ώρα της χάριτος. Πολλοί εζήτησαν τον Ιησού. Δύο από τους πρώτους μαθητές Του Εκείνον ζητούσαν. Είχαν τον πόθο να τον γνωρίσουν και να συνδεθούν μαζί Του. Γι’ αυτό ο Ιησούς τους ρωτάει: «Τι ζητείτε;», «τι θέλετε;» (Ιωάν. Α’ 38). Και εκείνοι τον ρώτησαν που μένει για τον γνωρίσουν περισσότερο.
Τα πλήθη του λαού βλέποντας την όλη προσωπικότητα Του, τον αναζητούσαν, τον έψαχναν. Είναι χαρακτηριστική η φράση του Ευαγγελιστού: «Και κατεδίωξαν αυτόν ο Σίμων και οι μετ’ αυτού, και ευρόντες λέγουσιν αυτώ ότι πάντές σε ζητούσιν» (Λουκά στ’ 36-37). «Και πας ο λαός εζήτει άπτεσθαι αυτού» (Λουκά στ’ 19). Εκείνον εζήτησαν μετά πόθου, όλες εκείνες οι ψυχές, που ήθελαν κάτι βαθύτερο για τον εαυτό τους.
Όλοι εκείνοι που διέγνωσαν και αισθάνθηκαν, ότι ο Χριστός είναι το παν για τον άνθρωπο. Ότι είναι ο αγαπημένος και ο ποθεινότατος Χριστός. «Εκείνον ζητώ τον υπέρ ημών αποθανόντα. Εκείνον θέλω τον δι’ ημάς αναστάντα», λέει ο (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος). Γι’ αυτόν ο Χριστός ήταν η χαρά του, η αγάπη του. «Σε νυμφίε μου ποθώ και σε ζητούσα αθλώ». Αυτά τα λόγια θέτει ο ιερός υμνωδός στο στόμα χιλιάδων ψυχών, που εδόθησαν και αφιερώθηκαν σε Εκείνων και συνδύασαν αφιερωμένη ζωή και μαρτύριο.
Εμείς σήμερα τι ζητάμε; Συνήθως ζητάμε υλικά πράγματα. Ζητάμε τα κτίσματα και όχι τον Κτίστη. Τα δημιουργήματα, όχι τον Δημιουργό. Ζητάμε μόνο τη βελτίωση των οικονομικών μας. Την προαγωγή μας στην επαγγελματική μας θέση. Την άνοδο και προβολή στο κοινωνικό περιβάλλον. Ζητάμε να αποκτήσουμε περισσότερο κάποια πράγματα. Κάποιο σπίτι, κάποιο μεταφορικό, κάποιο έπιπλο. Περιορίζουμε τις αναζητήσεις μας. Ζητάμε κάτι και όχι Κάποιον. Ζητάμε πολλά και όχι ένα. Τον Ένα και μοναδικό. Εκείνον, τον Ιησού Χριστό.
Εάν βρούμε τα διάφορα και πολλά και όχι Εκείνον δεν βρίσκουμε ουσιαστικά τίποτα. Διότι δεν ικανοποιείται ο άνθρωπος σε αυτά. Διότι αυτά ικανοποιούν το υλικό και αισθητό μέρος του ανθρώπου. Δεν αγγίζουν και δεν ικανοποιούν το εσώτερο είναι του. Είναι πεπερασμένα και δεν χορταίνουν το πνεύμα του ανθρώπου. Μένει ανικανοποίητος ο άνθρωπος και ζητάει και δημιουργεί συνεχώς ανάγκες. Και δεν ικανοποιείται ποτέ. Εάν βρούμε τον Ιησού Χριστό τα βρίσκουμε όλα. Γιατί ο Χριστός, όπως ελέχθη, είναι το πάν για τον άνθρωπο. «Όποιος ζητάει την ομορφιά, την ελευθερία, την ειρήνη, τη χαρά, την αγάπη άθελά του ζητάει Εσένα». « Τα πάντα δι’ αυτού και εις αυτόν έκτισται» ( Κολ. Α’ 16).
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Ο Χριστός είναι η οδός και η «Αλήθεια και η Ζωή». Είναι το ‘Αλφα και το Ωμέγα, η Αρχή και το τέλος (Αποκάλ. ΚΑ’ 6). « Ιησούς Χριστός, το φίλον εμοί πράγμα και όνομα, το γλυκύτατον όντως και ποθεινότατον, και πάσης γλυκύτητος υπερβαίνον έννοιαν», γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Ας τον αναζητήσουμε και μεις αδελφοί μου. Ο Χριστός υπάρχει και σήμερα και χθες και αύριο και θα υπάρχει στους αιώνας των αιώνων μέχρι και την συντέλεια του αιώνος τούτου, θα υπάρχει και ας λένε πολύ ότι δεν υπάρχει και να αφήσουμε τους παπάδες να πιστεύουν αυτό που θέλουν και σε ανύπαρκτα πράγματα. Ο Χριστός ζει στο κόσμο δια της Εκκλησίας Του, η οποία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες. Περπατάει στους δρόμους μας. Μας γνωρίζει, μας καλεί με διάφορους τρόπους να τον γνωρίσουμε. Να τον υποδεχθούμε στον οίκο της ψυχής μας. Πίστη χρειάζεται. Πόθος δυνατός. Μετάνοια και ταπείνωση. Και τότε ασφαλώς εμείς θα τον γνωρίσουμε και θα τον γνωρίζουμε όλο περισσότερο και συνεχώς. Με πλούσιες πνευματικές δωρεές όπως ο Ζακχαίος του σημερινού Ευαγγελίου. Αμήν!
π. Ε.Ρ.
Εικόνες από το διαδίκτυο