Ο Πλούτος και η Φτώχεια, τα Ουράνια Κλειδιά…

       Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018. Κυριακής Ε’ Λουκά. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Όσιος Ιωαννίκιος ο Μεγάλος «ο εν Ολύμπω». Οι Άγιοι Νίκανδρος επίσκοπος Μύρων και Ερμαίος ο πρεσβύτερος. Ο Άγιος Ιωάννης ο Βατατζής ο ελεήμονας βασιλιάς. Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής ο εν Δράμα.  Ευαγγελική Περικοπή Κατά Λουκ. ιστ΄ 19 – 31, η παραβολή του πλούσιου και του Λαζάρου. Απόστολος  Εφεσ. β΄ 4 – 10.

 

Το Κήρυγμα

   «Νύν ώδε παρακαλείται, σύ δε οδυνάσαι».

(Τώρα αυτός παρηγορείται και ευφραίνεται, ενώ εσύ βασανίζεσαι).

 

 

            Αγαπητοί μου, αδελφοί.

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μας μιλάει για ένα πλούσιο ο οποίος πέρασε τη ζωή του ωραία, τα πάντα απόλαυσε δεν του έλειπε απολύτως τίποτα. Τώρα όμως βρίσκεται στην οδύνη και τη φρίκη της αιώνιας καταδίκης. Και ο φτωχός Λάζαρος που υπέφερε στη ζωή του πολλά, τώρα αναπαύεται στους κόλπους του Αβραάμ. Αυτή η θέση τους, ήταν και το αποτέλεσμα των εξετάσεων τις οποίες και έδωσαν στη γη, τόσο ο πλούσιος, όσο και ο φτωχός Λάζαρος! 

 

 

      Στη ζωή αυτή την οποία ζούμε και εμείς δηλαδή τη πρόσκαιρη, πρώτος εξετάσθηκε ο πλούσιος. Έδωσε εξετάσεις για τα πλούτη του. Είχε χρήματα, σπίτια, φίλους, διασκεδάσεις, γλέντια. Ζούσε «μεγάλη ζωή». Απέτυχε όμως στη χρήση του πλούτου του. Και καταδικάστηκε για την εγωιστική χρησιμοποίησή του. «Απέλαβες τα αγαθά σου εν τη ζωή σου». Αυτά τα δύο «σου», ήταν η αποτυχία στις εξετάσεις του. Τίποτα άλλο δεν τον ενδιέφερε εκτός από τον εαυτό του. Για τίποτε άλλο και για κανένα, δεν ήθελε να διαθέσει μια στιγμή, από το χρήμα του. Αδιάφορος περνούσε μπροστά από τις κραυγαλέες ανάγκες του φτωχού Λάζαρου. Ανέβαινε καμαρωτά τις σκάλες του μεγάρου του με τη χρυσοποίκιλτη στολή του και δεν είχε την ώρα, και περισσότερο τη διάθεση, να του ρίξει ένα βλέμμα. Θα μπορούσε ο πλούσιος να είναι ένας μεγάλος φιλάνθρωπος. Και αυτός έγινε ένας τρομερός απάνθρωπος. Λάτρευε την ύλη και αγνοούσε το πνεύμα και την ψυχή. Κόλλησε στη γη. Δεν πίστευε στον ουρανό. Ο πλούσιος εξετάστηκε και στην εντολή της αγάπης και απέτυχε. Έδειξε την σκληρότητα και την αδιαφορία του προ το πρόσωπο του συνανθρώπου του.

 

 

         Έδωσε όμως και ο Λάζαρος εξετάσεις. Δοκίμασε όλα τα δεινά: φτώχεια, γύμνια, πείνα, δίψα, κρύο, πόνους, πληγές. Ανάπαυση δεν εύρισκε πουθενά. Από τους πόνους δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Κανείς δεν τον πλησίαζε. Τα σκυλιά έγλυφαν τις πληγές του. Δοκιμάσθηκε σκληρά. Οι εξετάσεις οι οποίες έδωσε ήταν πολύ δύσκολες. Στη θέση του άλλος θα γόγγυζε εναντίον του Θεού, θα βλασφημούσε. Ο Λάζαρος όμως δεν έκανε κάτι τέτοιο. Φάνηκε βράχος υπομονής. Παράπονο από το στόμα του δεν βγήκε ποτέ για τις δοκιμασίες και τις συμφορές τις οποίες περνούσε και αντιμετώπιζε. Η πίστη ήταν εκείνη που του έδινε δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσει. Εξετάσθηκε και ο Λάζαρος στην αρετή της υπομονής και αρίστευσε. Και σαν άριστος αγωνιστής κέρδισε την αιωνιότητα. Πήγε στα ουράνια σκηνώματα του Θεού, μαζί με τον Αβραάμ.

           

        Αγαπητοί μου αδελφοί.

Και εμείς δίνουμε εξετάσεις, εξετάσεις καθημερινά. Όσοι έχουμε άφθονα τα υλικά αγαθά και όσοι ακόμα στερούμαστε και τα στοιχειώδη. Άλλοτε αριστεύομε και άλλοτε πάλι αποτυγχάνουμε. Άλλοτε με τη συμπεριφορά μας, την αγάπη μας στον πλησίον, την ανοχή μας, την υπομονή μας, ελκύουμε τη χάρη του Θεού. Και άλλοτε κολλάμε στη γη και λατρεύουμε την ύλη. Φυσικά, άλλο πράγμα είναι η χρήση των υλικών αγαθών και άλλο η υποδούλωση σ’ αυτά. Στην πρώτη περίπτωση γίνονται στη ζωή μας βοηθός. Στη δεύτερη γίνονται τύρρανος.

 

 

            Η αποτυχία, σε τούτη τη ζωή, αλλά και η επιτυχία σ΄ αυτές, εξαρτώνται από την πίστη ή την απιστία μας στην αιωνιότητα. Ότι κάνουμε σ’ αυτή τη γη, θα έχει την προέκτασή του στην άλλη. Και θα είναι μια καταδίκη ή χαρά και ευφροσύνη. Όταν μέσα μας ριζώσει η πίστη ότι η αιώνια ζωή είναι η συνέχεια αυτής εδώ της ζωής, τότε θα αγωνιζόμαστε για να επιτύχουμε στις εδώ εξετάσεις. Αυτή η πίστη, μας απομακρύνει από την υλιστική νοοτροπία και μας βοηθάει να υπερβαίνουμε τη φιλαυτία μας και να εμπιστευόμαστε στο έλεος του Θεού.   Αμήν!

 

Π.Ε.Ρ.