Αφήγηση Βλαχομιχάλη: Πως ο Χατζη-Ανανίας Έσωσε το Κοπάδι της Μονής (video)

       Ο Μαλλιώτης Μιχαήλ Εμμ. Τσαγκαράκης, ο επονομαζόμενος «Βλαχομιχάλης», είναι ανιψιός του Ιωάννη Μπαρμπεράκη ή «Κουτσογιάννη», που ήταν δεύτερος ανιψιός του Χατζη-Ανανία. Ήταν ένας ανάπηρος άνθρωπος, που ο Χατζη-Ανανίας τον είχε από μικρό παιδί κοντά του, για να βιοπορίζεται. Έβοσκαν μαζί το κοπάδι της Ιεράς Μονής Εξακουστής και είναι αυτός που ήταν δίπλα στον Άγιο, τη βραδιά της Ανάστασης του 1907, που η ψυχή του πέταξε στην αγκαλιά του Ιησού Χριστού.

      Ο κ. Τσαγκαράκης, μας διηγήθηκε με λεπτομέρειες μία από τις πολλές ιστορίες με τα θαυμαστά έργα του Οσίου Χατζη-Ανανία, που του είχε μεταφέρει ο Μπάρμπας του Ιωάννης Μπαρμεράκης ή Κουτσογάννης.

     Ήταν μία βραδιά Δεκεμβρίου, με το καιρό να θυμίζει καλοκαίρι ακόμα. Εκείνη τη χρονιά δεν είχε βρέξει ακόμα, πράμα πρωτόγνωρο για τον ορεινό όγκο των Μαλλών. Ο προορατικός Μοναχός, Ιδρυτής και Κτήτορας  της Μονής Εξακουστής,  Χατζη-Ανανίας, προαισθάνθηκε τη σφοδρή χιονόπτωση που θα ερχόταν μέχρι το ξημέρωμα και ανησύχησε για τα ζώα της Μονής, που ακόμα βρισκόταν ψηλά στα σπηλιάρια στου Πλατάνου τη Ρίζα.

      Μετέφερε την ανησυχία του στον τότε Ηγούμενο της Μονής και ανιψιό του, Ιερόθεο Μπαρμπεράκη και του ζήτησε να πάει με τους υπόλοιπους βοσκούς της Μονής για να κατεβάσουν το κοπάδι τους σε πιο χαμηλό σημείο ώστε να μη κινδυνεύσει από το χιονιά. Ο Ηγούμενος που έβλεπε τον ουρανό καθαρό και τον καιρό ζεστό, του είπε ότι κάτι τέτοιο δεν επρόκειτο να γίνει και να επιστρέψει στο κελί του.

       Όμως ο Χατζη-Ανανίας, που γνώριζε καλά τι επρόκειτο να συμβεί, μαζί και με τους άλλους βοσκούς ξεκίνησαν μέσα στη νύχτα για να προλάβουν να κατεβάσουν τα ζώα από τα όρη. Όταν έφτασαν στην περιοχή Σταλίστρα, στο σημείο που βρισκόταν ένα πέτρινο σπιτάκι που είχε χτίσει ο παππούς του αγιογράφου Μανώλη Καζανάκη και που ακόμα σήμερα σώζονται τα ερείπια του, ο Χατζη-Ανανίας σταμάτησε, έκανε το σταυρό του και προσευχήθηκε. Έπειτα έβαλε μια δυνατή φωνή, «Χελιέ! έλα γρήγορα, κακός καιρός» (τον ονόμαζε «Χελιέ» γιατί είχε χρώμα όπως το χέλι), και πρόσταξε το μπροστάρη και πιο μεγάλο τράγο του κοπαδιού, να πάει προς το μέρος του μαζί με τα υπόλοιπα ζώα.

      Ο τράγος που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, μαζί με το κοπάδι σε ελάχιστο χρόνο έφτασαν εκεί που ήταν οι βοσκοί και αμέσως κατευθύνθηκαν με ταχύτητα ακόμα πιο χαμηλά, εκεί που τα πρόσταξε ξανά ο Χατζη-Ανανίας, «πηγαίνετε κάτω στη σπηλιά» τους είπε, αφού προηγουμένως είχε ευλογήσει ολόκληρη τη γύρω περιοχή. Το κοπάδι έφτασε στη σπηλιά στο Στρούμπουλα, περιοχή που ανήκει στο παλαιό Μοναστήρι της Παναγίας στον Αρμό, λίγα μέτρα πιο κάτω από τη Μονή Εξακουστής.

    Ο Άγιος αφού βεβαιώθηκε ότι τα ζώα έφτασαν στο προορισμό τους, μαζί με τους άλλους βοσκούς συνέχισαν το δρόμο για τη Μονή. Φτάνοντας στη περιοχή Αξακούκου (500 περίπου μέτρα από τη Μονή), άκουσαν μία βροντή που «σφάραξε το τόπος» και ο Χατζη-Ανανίας τους είπε, «ακούτε; πάμε να προλάβουμε να κάτσουμε στα κελιά μας». Μόλις έφτασαν, το χιόνι ήταν ήδη δύο δάχτυλα στρωμένο. Με αυτό το θαυμαστό τρόπο, ο Άγιος έσωσε το κοπάδι της Μονής που ήταν και ο βασικός πόρος της επιβίωσης τους.

Μεγάλη η Χάρις του Οσίου Χατζη-Ανανία, Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών!

    Στο βίντεο που ακολουθεί, παρακολουθείστε τη λεπτομερή αφήγηση του κ. Μιχαήλ Τσαγκαράκη, ή «Βλαχομιχάλη» (τον οποίο και ευχαριστούμε!), για τη τελευταία βραδιά του Χατζη-Ανανία και για το θαύμα με τα ζώα. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει η τοποθέτηση του πως: «Εκείνη την εποχή ο νομός Λασιθίου είχε μόνο ένα γιατρό, το Χατζη-Ανανία».