Εκοιμήθει ο Γέροντας Αναστάσιος Χατζάκης Κτήτορας Εφημέριος και Πνευματικός του Ιερού Ησυχαστηρίου Άξιόν Εστί Ιεράπετρας
Μία σύγχρονη πνευματική μορφή, μέγα σέμνωμα της Εκκλησίας της Κρήτης, ο Ιερομόναχος Αναστάσιος Χατζάκης, Ιδρυτής-Κτήτορας, Εφημέριος και Πνευματικός του Ιερού Ησυχαστηρίου “Αξιόν Εστί” Ιεράπετρας, άφησε οσιακά την τελευταία του πνοή την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου, την ώρα που ανέτειλε το φως του ηλίου.
Ο Γέροντας της Αγάπης, της Ταπείνωσης, της Πραότητας, της Αγαθοσύνης, της Σεμνότητας, της Υπομονής, της Προσευχής της Ακτημοσύνης, ο Γέροντας που ουδέποτε στεναχώρησε κανέναν, υπήρξε ο Πνευματικός Πατέρας και Καθοδηγητής κληρικών και λαϊκών για πολλές δεκαετίες, που τους μετέδιδε παραδειγματικά την αγάπη του για την πίστη μας την Αγία και για την Θεοτόκο Κυρία που τόσο αγάπησε.
Ο Γέροντας τις τελευταίες ημέρες δεν έλεγε πολλά και αρκούνταν μόνο στο να επαναλαμβάνει με έμφαση το: «ότι θέλει η Χάρις του Θεού». Έλεγε πάντα πως ο αληθινός Χριστιανός, δεν απελπίζεται, δεν στεναχωριέται και δεν αγχώνεται, γιατί έχει τις ελπίδες του στον Χριστό και την Παναγία.
Το άκουσμα του θανάτου του, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία και από την πρώτη στιγμή πλήθος πιστών από όλη την Κρήτη άρχισαν να καταφθάνουν στο Ιερό Ησυχαστήριο για να αποχαιρετήσουν έναν από τους λιγοστούς Άξιο Γέροντα, να ασπαστούν την δεξιά του και να ζητήσουν την ευχή του για στερνή φορά. Η γαλήνη και η ζέστη του προσώπου του, έκαναν εντύπωση σε πολλούς πιστούς.
Η Εξόδιος Ακολουθία τελέσθει το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 16:00 στο Καθολικό του Ησυχαστηρίου, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κυρίλλου, με την παρουσία εκατοντάδων πιστών. Πολλές φορές αναφώνησαν οι πιστοί “Άξιος” και “Άγιος” και έψαλλαν ξανά και ξανά το “Χριστός Ανέστη”.
Η Ηγουμένη της Μονής Γερόντισσα Χριστονύμφη και η Συνοδεία της, Μοναχή Αναστασία, Μοναχή Χριστοδούλη και Μοναχή Φιλοθέη απαρηγόρητες που έχασαν τον Πατέρα, καθοδηγητή και στυλοβάτη τους, αν και γνωρίζουν πως τώρα θα έχουν τον δικό του πρεσβευτή στη Βασιλεία των Ουρανών.
Γερόντισσα Χριστονύμφη
Ακολουθεί ο αποχαιρετιστήριος λόγος του Εισαγγελέα Ευστάθιου Θεοφανίδη, πνευματικό τέκνο του μακαριστού Γέροντα Ιωαννικίου Ανδρουλάκη:
«Σήμερα η Κρήτη αποχαιρετά έναν ευλογημένο και οσιακώς βιώσαντα την μοναχική του πολιτεία Ηγούμενο. Ο Γέροντας Αναστάσιος Χατζάκης, Κτήτορας και Πνευματικός του Ιερού Ησυχαστηρίου Αναστάσεως του Κυρίου και “Άξιον εστί” Ιεράπετρας εκοιμήθη χτες εν ειρήνη, πλημμυρίζοντας όλο το ευσεβές πλήρωμα της Εκκλησίας και εμάς που τον γνωρίσαμε, με αισθήματα κατά κόσμον λύπης και στενοχώριας.
Η χαρά όμως μεγάλη εν τοις Ουρανοίς, οπότε και η Κυρία των Αγγέλων και του Φωτός, που τόσο πολυ αγάπησε και επόθησε η ταπεινή του ψυχή θα τον υποδεχτεί στην χαρά του Κυρίου μας, μαζί με όλους τους Κρήτες Άγιους και τον πνευματικό του αδελφό, τον Γέροντα Ιωαννίκιο με τον οποίο συνδέονταν διαχρονικά σε μια ευλογημένη βαθειά πνευματική σχέση, δίδοντας καθένας τον δικό του αγώνα στην τεθλιμμένη οδό..Οι άνθρωποι του Θεού λιγοστεύουν πλέον εδώ κάτω στη γη…
Έχουμε χαρά σήμερα στον Ουρανό, ο Κύριος μας υποδέχεται ένα γνήσιο τέκνο της μοναχικής Πολιτείας, έναν ευλογημένο Ηγούμενο της ταπείνωσης, της αγάπης και της αγίας σιωπής…Άξιον εστί, άγιε Ηγούμενε, είσελθε στην χαρά του Κυρίου σου! Η ευλογημένη σου ευχή να μας συντροφεύει και να μας σκεπάζει με τη Χάρι του Θεού! Άξιος! Αιωνία σου η μνήμη…»
Αριστερά ο Γέροντας Ιωαννίκιος, δεξιά ο Γέροντας Αναστάσιος
Στον διορατικό και φωτισμένο από τη Χάρη του Χριστού Γέροντα έβρισκαν παρηγοριά, καταφύγιο και ανακούφιση, όσοι τον πλησίαζαν με ευλάβεια και ταπεινότητα και αφουγκράζονταν με ειλικρίνεια τον λόγο του.
Πολλές οι ομολογίας των πιστών και μόνο προς δόξα Θεού θα αναφέρουμε όσα ο κ. Νικόλαος Δ…., πνευματικό παιδί του μακαριστού Γέροντα για περισσότερα από 40 χρόνια, διηγήθηκε το προαύλιο του Ιερού Ησυχαστηρίου.
-Έφτασα μία μέρα στη Μονή και ζήτησα να δω τον Γέροντα. Κάθισα στο παγκάκι έξω από το Αρχονταρίκι και περίμενα να τον ειδοποιήσουν. Μόλις εκείνος κατέβηκε τις σκάλες και με είδε στην απέναντι μεριά μου φώναξε και μου είπε:
-Νίκο, γιατί το έκανες αυτό;
-Γνώριζε ήδη αυτό που δεν θα έπρεπε να είχα κάνει και που δεν είχα εκμυστηρευτεί σε κανέναν άλλο.
-Μία άλλη φορά είχα αφόρητους πόνους στην μέση και με δυσκολία μπορούσα να κινηθώ. Μπήκα όπως όπως στο αυτοκίνητο μου και έφτασα στο Μοναστήρι για να ζητήσω τη βοήθεια του Γέροντα. Όμως είχε νυχτώσει, η πόρτα είχε κλείσει, και δίστασα να τον ενοχλήσω. Παρότι την επομένη το πρωί ήμουν καλύτερα και μόνο ένα μούδιασμα είχε μείνει να με ταλαιπωρεί, επισκέφτηκα τον Γέροντα για να ζητήσω την ευχή του και την προσευχή του. Μόλις τον αντίκρισα του είπα: Γέροντα δεν είμαι καλά και εκείνος μου απάντησε.
– Νίκο, εχθές το βράδυ δεν ήσουν καλά, σήμερα Δόξα σοι ο Θεός είσαι πολύ καλύτερα και να μην στενοχωριέσαι, θα γίνεις τελείως καλά!
Γέροντα Αναστάσιε σε ευχαριστούμε!
Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα σου!
Χριστός Ανέστη!
Πρέσβευε υπέρ ημών!