Είναι το Σώμα του Χριστιανού Ναός του Θεού;
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021. Κυριακής ΙΖ Ματθαίου με τη θεραπεία της θυγατέρας της Χαναναίας. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Όσιος Αυξέντιος ο εν τω Όρει (470 μ.Χ.). Ο Όσιος Αβραάμ. Ο Όσιος Μάρων. Ο Άγιος Νικόλαος ο Νεομάρτυρας ο εξ Ιχθύος της Κορινθίας. Ο Όσιος Αυξέντιος ο εν Καρτιλίω ασκήσας. Ευαγγέλιο: Κατά Ματθαίο, ιε΄21-28. Η πίστη της Χαναναίας. Απόστολος: Προς Κορίνθιους Β’, στ΄ 16-18. Ο ναός του ζωντανού Θεού. Η χαρά του Παύλου για τη μετάνοια της εκκλησίας.
Αποστολικό Κήρυγμα
«Υμείς γαρ ναός Θεού ζώντος»
(Διότι εσείς είστε ναός του ζωντανού Θεού)
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Στην εποχή την οποία ζούμε το σώμα έχει γίνει είδωλο, στο οποίο πολλοί άνθρωποι προσφέρουν την λατρεία τους. Η θεοποίηση και η λατρεία του σώματος οδηγεί στις διάφορες «μανίες» της εποχής μας, όπου η δύναμη και η ωραιότητα του σώματος θεωρούνται οι ύψιστες αξίες στην ζωή του ανθρώπου. Η ίδια ακόμη νοοτροπία οδηγεί ένα πλήθος ανθρώπων σε μια ζωή άσωτη και διεφθαρμένη, όπου πλέον ο άνθρωπος χάνει κάθε ανθρώπινο χαρακτηριστικό και γίνεται «σάρξ».
Μέσα στην σύγχρονη αυτή ειδωλολατρία του σώματος ακούγεται ως διαμαρτυρία, αλλά και ως φωνή καθοδηγητική, το σύνθημα του αποστόλου: «Υμείς ναός Θεού εστέ ζώντος». Αυτές τις δύο πλευρές του μηνύματος πρέπει μα τις προσέξουμε. Πρώτο μήνυμα είναι ο σεβασμός προς το σώμα μας: Με πόσο σεβασμό και ιερότητα αντιμετωπίζουμε τον ναό του Θεού! Ένα μεγαλοπρεπή ναό, αλλά και ένα ταπεινό και φτωχό εξωκκλήσι. Έναν ακέραιο ναό, αλλά και έναν γκρεμισμένο, από τον οποίο έχουν περισωθεί μόνο μερικά ερείπια. Σεβόμαστε ιδιαίτερα τον ναό του Θεού, τον τόπο όπου σκηνώνει η δόξα Του.
Με παρόμοιο σεβασμό οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε το σώμα του ανθρώπου, τον ναό αυτό του Αγίου Πνεύματος. Το σώμα μας, το σώμα των άλλων ανθρώπων, είναι κατοικητήριο του Θεού, μας βεβαιώνει ο Απόστολος. Ο ίδιος ο Θεός το δήλωσε: «Ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω». Υπάρχουν βέβαια πολλοί, οι οποίοι έχουν χάσει κάθε συναίσθημα της ιερότητας του σώματός τους. Η αμαρτία εδώ έχει μεταβάλλει τον ναό του σώματος σε ερείπια… Υπάρχουν ακόμη και εκείνοι, που έχουν ανάπηρο, ασθενικό ή παραμορφωμένο σώμα. Εδώ η φυσική φθορά και ο πόνος έχουν φθείρει τον ναό του Θεού!
Ας μη λησμονούμε όμως, ότι και στις περιπτώσεις αυτές βρισκόμαστε ενώπιον ενός ναού και του οφείλουμε τον σεβασμό, έστω και αν είναι ερειπωμένος. Το σώμα του ανθρώπου, που ζει μια σαρκική και αμαρτωλή ζωή, ήταν κάποτε ναός του Θεού. Κάποτε εδώ κατοικούσε το πνεύμα του Θεού. Τώρα βέβαια δεν κατοικεί. Έχει φύγει. Διότι «ου μην καταμείνη το πνεύμά μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα δια το είναι αυτούς σάρκας» (Γένεσ. ΣΤ’ 3), μας λέει ο Θεός. Ποιος ξέρει όμως! Το Πνεύμα του Θεού «επιφέρεται» ίσως επάνω από τα ερείπια αυτά, για να αναστηλώσει τον ναό του, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή! Το σώμα, που είναι καχεκτικό και δύσμορφο, το σώμα, που υποφέρει από την αρρώστια, το σώμα αυτό είναι ένας ραγισμένος του Θεού, προς τον οποίο οφείλουμε τον απεριόριστο σεβασμό μας! Οι γέροντες γονείς μας, που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, οι ασθενείς, οι κατάκοιτοι των νοσοκομείων και των ασύλων, είναι και αυτοί ναοί του Θεού, τους οποίους πρέπει να σεβόμαστε και να διακονούμε.
Το δεύτερο μήνυμα είναι η διακονία του σώματος: Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή να διακονείς στο ναό του Θεού. Να φροντίζεις για την ανέγερση και τον εξωραϊσμό του ναού. Να περιποιείσαι το ναό, να τον καθαρίζεις. Να αναστηλώνεις τον ερειπωμένο ναό και να τον αποδίδεις και πάλι στην λατρεία του Θεού. Η Εκκλησία ιδιαίτερα τιμά αυτούς που διακονούν το ναό: «Αγίασον, Κύριε, τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου σου», εύχεται. Όταν ασχολούμαστε με την διατροφή, την συντήρηση, την αγωγή, την θεραπεία και νοσηλεία του σώματος, ας μη λησμονούμε ότι διακονούμε τον ναό του Θεού.
Η μητέρα και ο πατέρας που φροντίζουν για την διατροφή και την συντήρηση των παιδιών τους, ας μην το λησμονούν, δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά διακονούν τους έμψυχους ναούς του Θεού. Και η σκέψη αυτή θα διαμορφώνει τον καθημερινό αγώνα και την φροντίδα για τα παιδιά. Θα κάνει την προσφορά των υπηρεσιών τους προς τα παιδιά πιο ήρεμη.
Αδελφοί μου.
Και ο γιατρός ακόμη, που σκύβει καθημερινά πάνω στους ασθενείς του, διακονεί και αυτός τον ναό του Αγίου Πνεύματος, το σώμα του ανθρώπου. Αυτός έχει πάρει την κλήση και την αποστολή από τον Θεό να αναστηλώνει τους ερειπωμένους ναούς του. Όταν ο Χριστός ήταν στη γη, το έργο αυτό το έκανε ο ίδιος, με τόση προθυμία. Ήταν ο μεγάλος ιατρός και αναστηλωτής των ερειπωμένων ναών του Θεού. Σήμερα ο Χριστός έχει αναθέσει το ιερό αυτό έργο στα επιδέξια χέρια του γιατρού.
Ο νοσοκόμος και η νοσοκόμα, που έταξε τον εαυτό του στην υπηρεσία του ασθενούς, είναι και αυτός ένας διάκονος στο ναό του Θεού, στο ανθρώπινο σώμα. Η σκέψη αυτή είναι πολύ αποτελεσματική για την ορθή αντιμετώπιση του σώματός μας, καθώς και του σώματος των άλλων ανθρώπων. Αμήν!
π. Ε.Α.Ρ.
Εικόνες από το διαδίκτυο