Η Εορτή και η Εμφάνιση του Οσίου Χατζή–Ανανία και του Γέροντος Ιωαννικίου

Η Εορτή και η Εμφάνιση του Οσίου Χατζή–Ανανία και του Γέροντος Ιωαννικίου

    Με λαμπρότητα και συγκίνηση εορτάστηκε η Μνήμη του Οσίου Πατρός Ημών Χατζή-Ανανία, στις 22 Απριλίου,  δύο εβδομάδες μετά την  Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Ιερά Πανήγυρις έλαβε χώρα στην Ιερά Μονή Εξακουστής, την οποία ίδρυσε ο ίδιος ο Όσιος όταν βρήκε εκεί μετά από όραμα, την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου Παναγίας.

 

   

    Εκτός από Ιδρυτής της Μονής, έζησε εκεί πολλά χρόνια της ζωής του θαυματουργώντας προς Δόξαν Θεού, εκεί «εκλάπη» τρείς φορές εις τον Παράδεισο όπου είχε την ευλογία να δει  τα «θαυμάσια και αθέατα» του Παραδείσου, εκεί παρέδωσε και το Πνεύμα του στον Χριστό που τον συνόδευσε στην ουράνια και αληθινή ζωή, αμέσως μετά το Χριστός Ανέστη του Μ. Σαββάτου της 22ας Απριλίου του 1907.

 

    

    Την παραμονή, σε κλίμα κατάνυξης εψάλη ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός με την παρουσία πολλών πιστών από την ευρύτερη περιοχή, με την ανθοστολισμένη εικόνα του Οσίου, να δεσπόζει στο μέσον του Ναού και τους πιστούς να την ασπάζονται με ευλάβεια και να του ζητούν την Θεία Χάρη του.

 

    

    Κατά την ώρα του Εσπερινού συγκλόνισε η φωνή του Γεωργίου Ραπτάκη από τον Αμιρά που στεκόταν δίπλα από την εικόνα του Οσίου, όταν είπε δυνατά «νάτοι, δύο είναι και τώρα πέρασαν μέσα», ενώ ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι ομολογούσαν πως άκουσαν μία ευωδία να πλημυρίζει τον Ναό.

 

     

    Όπως εξήγησε αργότερα, είδε δύο Καλόγερους να περνούν βιαστικά ανάμεσα από τους πιστούς  και να χάνονται μέσα στο Ιερό του Ναού. Τον πρώτο δε τον αναγνώρισε, υπέθεσε πως ήταν ο Όσιος Χατζή-Ανανίας, για τον δεύτερο όμως είπε με βεβαιότητα πως ήταν ο Γέροντας Ιωαννίκιος (τον γνωρίζει πολλά χρόνια και έχει μαρτυρήσει πως τον έχει δει άλλες τρεις φορές, σε όραμα, μετά την οσιακή του κοίμηση).

      Την επομένη το πρωί πλήθος πιστών από όλη την Κρήτη παραβρέθηκαν για να τιμήσουν τον θαυματουργό Όσιο φέρνοντας μαζί τους πολλά αφιερώματα στην μνήμη του, αρτοκλασίες, πρόσφορα και άλλα, που μοιράστηκαν πλούσια για ευλογία σε όλους. Ανάμεσα τους, πλήθος Πανεπιστημιακών και εκπροσώπων Δικαστικών και Αστυνομικών Αρχών.

 

   

    Ανάμεσα στους πιστούς επικρατούσε ιδιαίτερα κλίμα συγκίνησης και αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα τους. Ήταν η δεύτερη χρονιά που γινόταν το Πανηγύρι του Οσίου στην Ιερά Μονή Εξακουστής και ενώ την πρώτη ο Γέροντας Ιωαννίκιος, ο ταπεινός και ακούραστος υπηρέτης Του, δεν μπόρεσε να παραβρεθεί γιατί ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου, ήταν η πρώτη φορά που τον Πανηγύριζαν με τον Γέροντα να έχει αποδημήσει εις Κύριον μόλις 4.5 μήνες νωρίτερα.

 

   

      Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλος, χοροστάτησε στον Όρθρο, προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας και κήρυξε τον Θείο Λόγο κάνοντας αναφορά στην Ευαγγελική Περικοπή της ημέρας, στην αγιασμένη ζωή και τα θαύματα του Οσίου πριν και μετά την κοίμηση του και στον Γέροντα Ιωαννίκιο που τον έκανε γνωστό σε πολλά μέρη ακόμα και εκτός Ελλάδος.

 

   

      Επίσης Κοινώνησε του αμέτρητους πιστούς που μετείχαν των Αχράντων Μυστηρίων, ευλόγησε με την ειδική ευχή τα κόλλυβα που προσέφεραν στον Άγιο, καθώς επίσης τους πέντε Άρτους τον οίνον και το έλαιον.  

 

 

    Ακολουθεί η ειδική ευχή των κολλύβων:

«Ὁ πάντα τελεσφορήσας τῷ λόγῳ σου, Κύριε, καὶ κελεύσας τῇ γῇ παντοδαποὺς ἐκφύειν καρπούς εἰς ἀπόλαυσιν καὶ τροφήν ἡμετέραν, ὁ τοῖς σπέρμασι τοὺς Τρεῖς Παῖδας καὶ Δανιὴλ τῶν ἐν Βαβυλῶνι ἁβροδιαίτων λαμπροτέρους ἀναδείξας, αὐτός, πανάγαθε Βασιλεῦ, καὶ τὰ σπέρματα ταῦτα σὺν τοῖς διαφόροις καρποῖς εὐλόγησον καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν μεταλαμβάνοντας πιστοὺς δούλους σου ἁγίασον∙ ὅτι εἰς δόξαν σήν, Κύριε, καὶ εἰς τιμήν καὶ μνήμην τοῦ  ἁγίου ..…., ταῦτα προετέθησαν παρὰ τῶν σῶν δούλων καὶ εἰς μνημόσυνον τῶν ἐν εὐσεβείᾳ καὶ πίστει τελειωθέντων. Παράσχου δὲ ἀγαθέ, τοῖς τε εὐτρεπίσασι ταῦτα καὶ τοῖς τὴν μνήμην ἐπιτελοῦσι, πάντα τὰ πρὸς σωτηρίαν αἰτήματα, καὶ τῶν αἰωνίων σου ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν· πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τοῦ Ἁγίου ..….., οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ὅτι σὺ εἶ ὁ εὐλογῶν καὶ ἁγιάζων τὰ σύμπαντα, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, και ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.»   

 

   

    Τα κόλλυβα αγιογράφησε με την εικόνα του Οσίου και  με εκπληκτικό, θείο αποτέλεσμα, που προκάλεσε το θαυμασμό όλων των πιστών, ο ταπεινός, ευλαβής και χαρισματικός από το Θεό, αγιογράφος κ. Καζανάκης Εμμανουήλ, που ευλαβείται τον Όσιο και τον Γέροντα και που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην υπηρεσία της του Χριστού Εκκλησίας.

    

    Μετά το πέρας της Θείας Ακολουθίας ακολούθησε το πλούσιο παραδοσιακό κέρασμα της Μονής σε διάφορα σημεία του αύλειου χώρου και μέσα στο Αρχονταρίκι, με καφέ, τσάι αναψυκτικά και διάφορα νόστιμα εδέσματα.

 

    

    Οι συζητήσεις και οι θύμησες πολλές, πολλοί ήταν και αυτοί που ζητούσαν επίμονα να τους διηγηθούν το θαύμα με την παρουσία του Οσίου και του Γέροντος κατά τον Εσπερινό της προηγουμένης, ενώ επικράτησε και η απορία σχετικά με την πορεία της Αγιοκατάταξης του Οσίου, μιας και σε αντίθεση με την προηγούμενη χρονιά, εφέτος δεν υπήρξε καμία σχετική αναφορά, κάτι που όλοι προσεύχονται να γίνει με την βοήθεια του Θεού.

 

    

    Όλοι πέρασαν και προσκύνησαν στον τάφο του Οσίου, που λίγες ημέρες νωρίτερα είχε κατασκευαστεί, στο σημείο όπου ο Γέροντας Ιωαννίκιος γνώριζε… και είχε κάνει την ανακομιδή των Σεπτών και μυρίπνοων λειψάνων  Του μισό αιώνα νωρίτερα, το καλοκαίρι του 1968.

 

    

     Εκτός από το κυπαρίσσι που δεσπόζει στην αυλή της Μονής, εκείνο που είχε φυτέψει και που στην σκιά του είχε επιθυμία και ετάφη ο Όσιος, υπάρχει και ένας  φοίνικας  ντόπιας ποικιλίας, που τον είχε φυτέψει ο Γέροντας από κουκούτσι χουρμά που είχε φέρει μαζί του όταν έφτασε από την Μονή Τοπλού όπου ήταν Ηγούμενος για 11 από τα συνολικά 15 χρόνια της  εκεί διακονίας του.

 

   

     Τέλος οι περισσότεροι μετέβησαν στην ταβέρνα «Αφροδίτη» στην Κάτω Σύμη Ηρακλείου, εκεί τα πνευματικά παιδιά του Γέροντος Ιωαννικίου είχαν ετοιμάσει γεύμα με μεζεδάκια,  παραδοσιακό βραστό με πιλάφι, αντικριστό και κρασί,  όπως έκανε για χρόνια ο Γέροντας τους προς τιμήν του Οσίου Χατζή-Ανανία.

Η Ευλογία, η Χάρης του Αγίου και η Ευχή του Γέροντος, να σκεπάζουν όσους τους ευλαβούνται! Βοήθεια μας!