Ο Φοβερός Εχθρός της Ψυχής μας και πως Μπορούμε να Γλυτώσουμε
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020. ΣΤ Κυριακής Λουκά με τη θεραπεία του δαιμονισμένου Γερασηνού. Εορτή της Ορθοδοξίας: Οι Άγιοι Μαρκιανός και Μαρτύριος οι Νοτάριοιοι. Η Αγία Ταβιθά η εν Ιόππη θανούσα. Κατά Λουκά: Η θεραπεία του δαιμονισμένου Γερασηνού. Ευαγγέλιο: Κατά Λουκά, η΄27-39. Η θεραπεία του δαιμονισμένου Γερασηνού. Απόστολος: Επιστολή Αποστόλου Παύλου, Προς Γαλάτας, α΄ 11-19. Πώς ο Παύλος έγινε απόστολος.
Ευαγγελικό Κήρυγμα
«…διαρρήσων τα δεσμά ηλαύνετο υπό του δαίμονος εις τας ερήμους».
(Αλλά αυτός έσπασε τα δεσμά και ωδηγείτο βιαίως από το δαίμονα σε ερημικούς τόπους).
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Στην ωραία ακρογιαλιά της Γενησαρέτ ήταν κτισμένη η κωμόπολη των Γαδαρηνών. Οι κάτοικοί της ήταν γεωργοί, κτηνοτρόφοι και ψαράδες. Από όσα μας αναφέρει η σημερινή περικοπή του ευαγγελίου, φαίνεται ότι δεν ήταν άνθρωποι του θεού. Μεταξύ τους υπήρχε και ένας δαιμονισμένος. Είχε κυριευθεί από πολλά δαιμόνια, που πολύ τον βασάνιζαν. Τον έδεναν με αλυσίδες για να είναι ακίνδυνος αλλά τα πονηρά πνεύματα που είχε μέσα του, έκαναν κάτι φοβερό. Του έδιναν σατανική δύναμη στο κορμί, ώστε να σπάζει τις χοντρές αλυσίδες και να τρέχει σε ερημικούς τόπους. Εκεί κατέληγε φεύγοντας σαν ατίθασο άλογο, σπάζοντας κάθε χαλινάρι. Με μανία ο Διάβολος βασάνιζε μέρα και νύκτα τον αξιολύπητο εκείνο άνθρωπο. Γιατί ο Σατανάς είναι ο μεγάλος εχθρός της ψυχής μας και του ανθρώπου γενικότερα. Δεν θέλει το καλό μας, ποτέ.
Σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, που στηρίζεται πάντοτε στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, οι δαίμονες ήταν πρώτα φωτεινοί άγγελοι. Έπεσαν όμως στην υπερηφάνεια. Η επανάσταση τους εναντίον του θεού είχε σαν αποτέλεσμα, να αποκοπούν από τα αγγελικά τάγματα. Όπως χαρακτηριστικά γράφει στην Δευτέρα του επιστολή ο απόστολος Πέτρος «εζοφώνησαν και εταρταρώθησαν» (β’ 4). Δηλαδή ακαριαία έγιναν σκοτεινοί και πονηροί δαίμονες. Το πιο φοβερό ήταν, ότι ο Εωσφόρος και οι άγγελοί του, όταν απέτυχαν στο αλαζονικό τους σχέδιο, δεν ταπεινώθηκαν ούτε μετανόησαν. Έτσι έγιναν αιώνιοι φορείς του κακού «μισόκαλοι και χαιρέκακοι».
Σαν λιοντάρι που βρυχάται, μας τον παρουσιάζει τον διάβολο η Αγία Γραφή. Γυρίζει εδώ και εκεί και ζητάει θύματα. Ζητάει αφελείς που δεν γνωρίζουν τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Ψάχνει ποιόν θα βρει αφύλαχτο, για να τον παρασύρει στα δίχτυα του και να τον καταπιεί. (Α’ Πέτρ. ε’ 8). Αισθάνεται ο «ανθρωποκτόνος» άγρια χαρά, όταν πετύχει τον σκοπό του.
Εφευρίσκει χίλιους δυο τρόπους, για να μας πληγώσει. Δημιουργεί πειρασμούς, παρεξηγήσεις και υποψίες στη συνεργασία μας με τους άλλους συνανθρώπους. Προκαλεί φιλονικίες μέσα στις οικογένειες, για να μην τρώμε «γλυκό ψωμί». Υποκινεί μίση και αντιπάθειες μεταξύ μας που οδηγούν ακόμη και σε εγκλήματα. Αυτός στην ουσία είναι ο αίτιος των διαφόρων πολέμων, που καταστρέφουν πόλεις και χωριά. Αυτός είναι επίσης που απομακρύνει από την Εκκλησία και την Εξομολόγηση πολλούς Ορθόδοξους Χριστιανούς και τους κάνει να ζουν ανήσυχοι και χωρίς ελπίδα. Και γνωρίζουμε πολύ καλά από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας ότι, άνθρωποι χωρίς Θεό, Χωρίς Εκκλησία, χωρίς Εκκλησιασμό, χωρίς Εξομολόγηση και Μυστηριακή ζωή, είναι άνθρωποι χωρίς πυξίδα, χωρίς προσανατολισμό και γι’ αυτό χάνονται στο πέρασμα του χρόνου και ο Διάβολος τους διαλύει ριζικά και ουσιαστικά….
Αυτός ακόμη ξεγελάει και παρασύρει στη διαφθορά και την ακολασία και πολλούς νέους τους ρίχνει στην κόλαση των ναρκωτικών. Αυτός υποδουλώνει στα πάθη της φιλαργυρίας, της φιληδονίας, της φιλοδοξίας. Μήπως δεν κυριαρχείται από τον δαίμονα ο μέθυσος, ο χαρτοπαίκτης, ο ακόλαστος, ο υπερήφανος και ο αρχομανής; Ο Ιερός Χρυσόστομος μας λέγει: Τη μανία τους «δεν την συγκρατεί ούτε σίδηρος, ούτε άλυσις, ούτε πλήθος ανθρώπων, ούτε προτροπή, ούτε νουθεσία, ούτε φόβος, ούτε απειλή, ούτε άλλο τίποτε από τα τοιαύτα».
Αδελφοί μου.
Πως λοιπόν μπορούμε να γλυτώσουμε από τον φοβερό αυτό εχθρό της ψυχής μας; Που δεν είναι άλλος από τον κακόγουστο και κακόβουλο Διάβολο. Πως μπορούμε να σωθούμε από τα βέλη του πονηρού που με τόση μανία τα ρίχνει επάνω μας;
Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος μας παραγγέλνει: «Αντίστητε τω διαβόλω και φεύξεται αφ’ υμών». Δηλαδή, αντισταθείτε στο Διάβολο, που σας δελεάζει και σας φλογίζει με τις αμαρτωλές ηδονές του κόσμου και θα φύγει μακριά από σας νικημένος και εξευτελισμένος.
Με γενναίο φρόνημα, εμείς ως Χριστιανοί, ας κάνουμε αντίσταση στις επιθέσεις του Διαβόλου. Ας είμαστε πιο προσεκτικοί και με θάρρος ας αγωνιζόμαστε «τον αγώνα τον καλόν». Εάν ακόμη κάθε μέρα πληγωνόμαστε από τα φαρμακερά βέλη του Διαβόλου και έχουμε πτώσεις, ας μην ολιγοψυχούμε. Ας μη ξεχνάμε, πως έχουμε και την πανοπλία του Θεού «προς το δύνασθαι…. στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου».
Ας φορέσουμε λοιπόν την ζώνη της αλήθειας, τον θώρακα της δικαιοσύνης, τα υποδήματα της ειρήνης, τον θυρεό της πίστεως, την περικεφαλαία του σωτηρίου και την μάχαιρα του Πνεύματος, ας κρατήσουμε γερά «ο εστι ρήμα Θεού…ίνα δυνηθώμεν αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά». (Εφεσ. στ’ 11-17). Αμήν!
π.Ε.Ρ
Εικόνες από το διαδίκτυο