Υπάρχει Άνθρωπος μη Άσωτος;
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020. Κυριακής ΙΖ’ Λουκά με την παραβολή του άσωτου γιου. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Άγιος Πάμφιλος και οι συν αυτώ Μάρτυρες. Ο Άγιος Φλαβιανός ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ευαγγέλιο Κατά Λουκά: ιε’11-32. Η παραβολή του Ασώτου. Απόστολος Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Α’, στ’12-20. Δοξάστε το Θεό με το σώμα σας.
Ευαγγελικό Κήρυγμα
«Διεσκόρπισε την ουσίαν αυτού ζων ασώτως»
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μας μιλάει για την παραβολή του Ασώτου. Για ένα νέο που στο σπίτι του πατέρα του, τα είχε όλα, δεν του έλειπε τίποτα, είχε πολλά αγαθά. Μα προ παντός είχε τη μεγάλη αγάπη και την απέραντη στοργή του πατέρα του. Όμως όλα αυτά τα περιφρόνησε. Πίκρανε τον πατέρα του. Τον στενοχώρησε. Ζήτησε με επιμονή το μερίδιο της κληρονομιάς του. Και όταν μάζεψε όλα όσα του έδωσε ο καλός του πατέρας, ξεκίνησε και πήγε σε χώρα μακρινή. Και εκεί, «διεσκόρπισε την ουσίαν αυτού ζων ασώτως».
«Ζων ασώτως». Μέσα στις δύο αυτές λέξεις της σημερινής παραβολής του Ασώτου, πόσα και πόσα δεν κρύβονται! Πόσα ξενύχτια και γλέντια με ασωτίες και παρεκτροπές. Πόσα σκοτεινά πάθη στην ξένη χώρα που βρέθηκε ο νέος αυτός… Πόσες πράξεις ατιμωτικές που εξευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Ο τιμημένος υιός να καταντά θλιβερός χοιροβοσκός!
Αλλά αυτή η ζωή που κάνει ο άσωτος, απαιτεί πολλά χρήματα και πολλά έξοδα χωρίς λογική και τα ξοδεύει, χωρίς να λογαριάζει τίποτα και κανέναν. Όμως όσα πλούτη κι αν έχει κανείς, κάποτε θα τελειώσουν. Όταν συνεχώς σκορπάει και δίνει χωρίς να δουλεύει.
Έτσι συνέβη και με τον άσωτο νέο της παραβολής της σημερινής. Μια μέρα ξύπνησε χωρίς χρήματα. Δεν έχει τίποτα. Τι να κάνει; Τι σκέφτεται όμως; Να ζητήσει βοήθεια αλλά και χρήματα από τους φίλους του, τους φίλους της αμαρτίας. Σε αυτούς που μέχρι και χθες έκαναν μαζί τα πάντα. Αλλά κανείς δεν του έδωσε. Όλοι αρνήθηκαν και εξαφανίσθηκαν μόλις τέλειωσαν τα χρήματα του ασώτου.
Αναγκάζεται λοιπόν αυτό το πλουσιόπαιδο, να ζητήσει δουλειά και να γίνει χοιροβοσκός, γιατί δεν έχει ούτε ψωμί να φάει. Ακόμα και από τα ξυλοκέρατα που τρώγανε τα γουρούνια, δεν είχε το δικαίωμα να γεμίσει το στομάχι του. Νηστικός, ακάθαρτος, περιφρονημένος από όλους τους κατοίκους της χώρας εκείνης, είναι πικρά μετανοιωμένος για το δρόμο που τράβηξε. Για την παρακοή στον στοργικό του πατέρα. Η ζωή της ασωτίας τον έκαμε να σπαταλήσει όχι μόνο όλα του τα χρήματα, αλλά και την οικογενειακή του τιμή και την ατομική του αξιοπρέπεια. Η άσωτη ζωή, τον έκαμε να χάσει την αγνότητά του, τη ζωτικότητά του και τα καλύτερα χρόνια της ζωής του.
Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους ασώτους κάθε εποχής. Πόσες περιουσίες και σήμερα δεν διασκορπίζονται στους πέντε ανέμους, στον ιππόδρομο και στα διάφορα τυχερά παιχνίδια; Πόσες πατρικές κληρονομιές δεν εξανεμίζονται στις χαρτοπαιχτικές λέσχες και στα διάφορα άλλα σκοτεινά κέντρα της διαφθοράς; Πόσα αγόρια και κορίτσια με πολλά χαρίσματα, δεν σκορπούν και σήμερα τα χρήματα των γονιών τους αλλά και τα ταλέντα τους, στα ναρκωτικά και στη διεφθαρμένη ζωή.
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Πράγματι είναι φοβερό πράγμα η ασωτία. Όμως ας σκεφτούμε λίγο και τον εαυτό μας. Μήπως νομίζουμε ότι μόνον οι άλλοι, οι νέοι που παραστράτησαν, είναι οι άσωτοι; Ας κάνουμε μια αυστηρή αυτοκριτική και στον εαυτό μας, τώρα που είμαστε ακόμη στην αρχή του 2020. Μήπως κι εμείς κατά κάποιον τρόπο είμαστε άσωτοι, στα τάλαντα και στα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός;
Ακόμη, ας προσέξουμε τα μάτια μας. Μήπως σπαταλάμε και την όρασή μας και τις ώρες μας σε αμαρτωλά θεάματα; Αλλά άσωτοι μπορούμε να είμαστε και στις άλλες αισθήσεις και στο νου και στη καρδιά μας. Όταν αφήνουμε κακούς λογισμούς και συναισθήματα εφάμαρτα και ονειροπολούμε μ’ αυτά, τότε δεν ασωτεύουμε μέσα μας; Τότε δεν σκορπίζουμε (την ουσία) της ψυχής μας. Αν ακολουθήσαμε αδελφοί μου, τον άσωτο της Παραβολής στην πρώτη φάση του δράματός του, ας τον μιμηθούμε τώρα και στη δεύτερη: στη μετάνοια και την επιστροφή στο σπίτι του πατέρα του. Αμήν!
π. Ε.Ρ.